Pazar Şiiri: Seni Beklemek — Oya Erişmiş
Seni bekliyorum.
Sabırla, inançla.
En karanlık anda bile aydınlanıyor dünyam bir gün gelecek olmanla.
Bunca meşgalenin arasında aklımın bir köşesindesin hep.
Gün batımının kızıllığında yudum yudum içiyorum sana özlemimi.
En güzeli bu belki de. Seni özlemek.
O buruk ama bir o kadar haz dolu içkinin tadına varmak yani.
Seni bekliyorum.
Sana yakışan bir özlemle
Usanmasız, tatlı bir bahar akşamı dinginliğinde.
Ufuklara yakıştırıyorum en çok aramızdaki mesafeyi.
Ne kadar uzakta olursa olsun görürsün ya hani.
Hani uzansan tutacakmışsın gibi.
Hani uzansam eline değecekmişim gibi.
Dokunmaya kıyamayıp biraz daha seyrine dalar gibi.
Seni bekliyorum.
Sardunyam her açtığında,
Radyoda sevdiğim şarkı çaldığında,
Yağmur sonrası havaya karışan toprak kokusunda müjdeleniyorsun biliyorum.
Seni beklemek,
Tabiattan ayrı düşmemek demek.
Cama konan kuşa,
Ansızın çıkan rüzgara,
Misket oynayan çocuklara,
Peşine takılan sokak köpeklerine selamınla durmak demek.
Seni beklemek,
Tüm dünyayla barışmak demek.
Gürültücü komşuya,
Israrlı pazarlamacıya,
inatçı arkadaşa,
Geç gelen ustaya,
Pazar sabahı çalan telefona tebessüm etmek demek.
Seni beklemek,
Tüm tatların tadına varmak demek.
Her yudumunda çayın,
Her kaşığında çorbanın,
Her tanesinde üzümün,
Her diliminde ekmeğin tadına varmak demek.
Seni beklemek,
Sabırla büyümek demek.
Yaz gelene kadar kışın,
Yemiş verene kadar dalın,
Pişene kadar aşın,
Ağrısı geçene kadar başın
Nazını çekebilmek demek.
Seni beklemek,
Hayatı iki kişilik yaşamak demek.
En güzel film sahnelerini,
En güzel roman satırlarını,
En güzel dizeleri iki kişilik yaşamak demek.
Seni beklemek,
Bunca beklemenin sana değdiğini bilmek demek.
Seni bekliyorum.
Geleceksin bir gün biliyorum.
Seni en özlediğim anda çıkacaksın karşıma.
Ve ben seni gördüğüm anda anlayacağım beklenen olduğunu…
(Mart 2010)
