Pazar Pasajı: Geceye Övgüler — Novalis

Savinien
Zemheri
Published in
2 min readOct 29, 2017
Wanderer above the Sea of Fog ( Caspar David Friedrich)

4. Şimdi biliyorum artık son sabahın ne zaman olacağını - ışığın ne zaman artık ürkütmeyeceğini geceyi ve aşkı - mahmurluğun ne zaman sonrasız olarak ve tek, bitip tükenmez bir rüyaya dönüşeceğini. Cenneti çağrıştıran bir yorgunluk hissediyorum içimde.

***

Hâlâ yorgunları işe gitmeleri için uyandırmaktasın, ey neşeli ışık - içimi neşeli yaşamla doldurmaktasın - ama baştan çıkaramazsın beni hatıraların yosun tutmuş anıtından ayrılmam için. Memnuniyetle dokunmak isterim çalışkan ellere, bana gerek duyduğun her yerde olmayı - parıltılarının tüm görkemini övmeyi - sanat ürünü olan eserinin o güzel bütünlüğünü yılmadan izlemeyi - o parlak ve dev saatinin anlamlı işleyişini izlemeyi - güçler arasındaki uyum ile, sayısız uzamların ve onların zamanlarının mucizevi oyunlarının kurallarını kavramayı memnuniyetle isterim.

Fakat yalnızca geceye sadık kalır gizli yüreğim, bir de onun kızı olan yaratıcı sevgiye. Bana gösterebilir misin sadakatini sonuna kadar koruyan bir yüreği? Senin güneşinin beni tanıyan, sevgi dolu gözleri var mı? Yıldızların benim uzanan ellerimi yakalıyorlar mı? O sevecen dokunuşu ve okşayan sözcüğü yeniden verebiliyorlar mı? Sen misin onların renklerle ve hafiften çizgilerle süsleyen - ya da gece miydi senin süslemelerine daha yüce, daha sevgi dolu bir anlam kazandıran? Yaşamın, hangi şehveti, hangi hazzı sunabilmekte ölümün hazlarını dengeleyebilsin diye? Bizi hayran bırakan her şey, gecenin rengini taşımıyor mu?

***

Ötelere yuvarlanıyorum,

Ve her acı

Günün birinde

dönüşecek şehvetin dikenine.

Az zaman kaldı,

Sonra kurtulacağım,

Ve sarhoş, uzanacağım

Aşkın kucağına.

Sonsuz yaşam

Dalgalanıyor içimde tüm gücüyle,

Yukarıdan aşağılara bakıyorum,

Oralardaki sana.

O tepede

Sönüp gitmekte parıltın -

Bir gölge taşımakta,

Serinlik veren çelengi.

Ah! Tüket beni ey sevgili,

Sonuna kadar tüket ki,

Uykuya dalayım

Ve sevebileyim.

Hissediyorum ölümün

Gençleştirici akışını, kanım

Merheme ve uzama dönüşmekte -

Yaşıyorum gündüz vakitlerinde

İnanç ve cesaretle

Geceleri ise

Kutsal ateşte ölüyorum.

Novalis, Geceye Övgüler. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2017.

--

--