YAZMAK ÜZERİNE DENEYİMLERİM

Bir süredir kalemim gitmiyordu zorladıkça. Her seferinde oturup ilham denilen uydurmacanın bu defa bana misafir olacağına inandırıyordum kendimi. Ben karaladıkça mürekkebim kirletiyordu kelimeleri. Dalgası denize küsemezdi ya… Duruldum ben de. Doldum ve kabardığımı hissettim. Sahi yazamadığım her günün sancısı mıydı bu, yoksa artık gerçekten dolup da taşıyor muydum?

Yazamayışımın ağzımdaki kekremsi tadını silmek için bir yudum su aldım ağzıma ve yutkunmadan öylece bekledim. Her yutkunuşun bir anlamı var da benim için o yüzden bu sefer acele etmedim. Birkaç saniye bekledim öylece ve düşündüm yeniden. Acaba zamanı mı gelmişti bu defa? Ilık suyum boğazımdan aşağı o yumuşaklığıyla kayarken hangi kalemimle yazacağıma bile çoktan karar vermiştim artık. Güzelce yonttum ve koyuldum içimi dökmeye. Düşüncelerimden hızlı giden kalemim yaklaşan fırtınanın habercisi…

Velhasıl yeniden benim dünyama hoş geldiniz.