Van vallen naar opstaan in twee stappen
Hoe jij jouw regie terugkrijgt in moeilijke situaties
Groeien betekent vallen en weer opstaan. Soms val je hard. Soms val je heel hard. Niet letterlijk, maar figuurlijk, vallen in het leven. Jaren probeerde ik te blijven staan, altijd. Want ja, vallen doet pijn. Dat ‘blijven staan’ kostte net zo veel en misschien nog wel meer energie dan gewoon vallen. De grootste grap was misschien nog wel dat ik, in mijn pogingen te blijven staan, dan toch viel.
En als ik dan viel, dan had ik twee manieren om er mee om te gaan. Of ik dook weg en probeerde te vergeten wat er was gebeurd. Of ik bleef maar denken hoe ik dat specifieke gesprek of handeling wel had moeten doen. Ken je dat, dat je hele gesprekken met jezelf voert? Ik kon er uren mee vullen. Ik herhaalde dan steeds weer hoe ik had gewild dat de gebeurtenis was gegaan. Niet dat dat enig verschil maakte met wat er werkelijk gebeurd was, want tja… dat veranderde niet meer.
Het kan ook anders. Dat leerde ik in de afgelopen jaren als Soul Based Coach. Vallen is niet zo erg als dat gebeurt in je veiligheid voor jezelf kan creëren. Veiligheid waarin je weet dat het goed komt en waarin je zelf kan sturen. Hoe creëer je die veiligheid? Er zijn twee stappen echt belangrijk.
Vallen doet in de eerste plaats pijn. Het brengt emoties als angst en woede met zich mee. Mijn natuurlijke reactie was: op een afstandje blijven kijken en vooral niet voelen. Totdat ik leerde om echt te voelen. Ik merkte: emoties gaan voorbij. Ja echt, ze gaan voorbij. En als ze niet direct voorbij gaan, dan wordt het wel minder. Als golven die steeds verder uitdoven. De ene keer gaat dat sneller dan de andere keer. Het is ook niet per sé prettig, maar hé: ik ga er ook niet dood aan. Ze zeggen niet voor niks: “If it doesn’t kill you it makes you stronger.” De eerste tip is daarmee: blijf eens stilstaan bij jouw angst of andere emotie en kijk wat er gebeurd.
En dan stap twee. Naast dat ik leerde dat de pijn minder erg is dan je vooraf denkt, leerde ik ook mijn aandacht te verschuiven van wat ik niet wilde naar wat ik wél wilde. De centrale vraag die jij je in elke moeilijke of pijnlijke situatie kan stellen is: wat zou ik nu willen dat er gaat gebeuren? Met het antwoord op die vraag creëer je richting voor jezelf en positieve energie. Die positieve energie heb je nodig om in beweging te komen. Met het antwoord op de vraag haal je jouw intentie boven en daarmee heb je ineens ook de mogelijkheid om te sturen. Bijvoorbeeld in een moeilijk gesprek. Het is alsof je van de achterbank van de bus, naar de bestuurdersstoel verplaatst. Je kan zelf weer sturen. Je weet waar jouw grenzen liggen, je weet wat je wel en niet wilt en daarmee heb een veilige omgeving gecreëerd waarin jij het beste functioneert.
Heel eerlijk. Ik weet niet meer precies welke stap ik eerst zette. Waarschijnlijk liep het een beetje door elkaar. Experimenteer vooral met de vraag: wat zou jij willen dat er gaat gebeuren? Ervaar wat het antwoord op die voor jou kan doet. En je zult merken dat je jouw regie terug krijgt. Dan wordt het ervaren van de emoties bij het vallen ook minder eng. Je hebt nu altijd een manier om regie te blijven voeren.
Waarom ik dit deel? Om jou te inspireren in het zetten van je eigen volgende stap. Ben je geïnspireerd? Laat anderen dat vooral weten en deel het. Ik kan je helpen jouw leiderschap te verstevigen op jou manier. Ben je nieuwsgierig hoe ik dat doe? Laat het me weten via deze link.
