Nooit meer ongepaste advies geven
“Een jurk! Zo’n rode jurk waarin jij je super goed voelt.”
“Een goede knipbeurt bij de kapper.”
“Heb je er ook wel eens aan gedacht om …?”
Wat gebeurt er met jou als jij deze tips krijgt?
Het overkwam mij onlangs. Ik had me kwetsbaar opgesteld en een persoonlijke vraag gesteld. En daar kreeg ik deze ‘tips’ als antwoord op. Na het gesprek was ik boos en verdrietig. “Een rode jurk, wat denk je zelf?!?!?! Deze tips ga ik echt nooit uitvoeren. Hier heb ik helemaal niks aan.” Weerstand ‘all over the place’.
Grote kans dat jij dit ook wel eens hebt meegemaakt. Niet zo extreem, dat je het liefst weg wilt duiken of ontsnappen aan jouw gesprekspartner. Wel dat je jouw persoonlijke vraagstuk of zielenroerselen deelt met een vriendin, familielid of collega en dan tips en adviezen krijgt waar jij niet klaar voor bent. Die niet bij jou passen. En soms, zoals bij mij, maken die adviezen je nog meer van slag dan je al was.
Het geven van tips lijkt voor de gever vaak een gulle gift. Ik twijfel ook niet aan de oprechte intentie van de tipgever om jou of mij te helpen. Alleen sluiten de tips vaak niet aan. Tips of adviezen worden gegeven vanuit iemands eigen denkkader of ervaring. Dat denkkader van de ander zegt niks over jou en alles over de ander. Wat voor jouw gesprekspartner werkt hoeft helemaal niet voor jou te werken. Je mag al die tips dan ook rustig naast je neerleggen.
Met elk advies dat we krijgen gebeurt er iets fundamentelers. Wat de ander ons indirect vertelt met het geven van een advies is: “Je bent niet in staat je eigen probleem op te lossen. Wacht maar, ik vertel je wel hoe het moet.” Zeker wanneer we niet direct om advies gevraagd hebben. Hoewel ook onze gesprekspartner weet dat iedereen zijn eigen vraagstuk moet oplossen, zeggen ze het vertrouwen, gelukkig meestal onbewust, in ons op. Daarmee neem je het persoonlijk leiderschap van iemand weg.
Betekent dit dan dat je nooit meer adviezen mag geven? Ja. Ik heb liever dat je de ander zelf haar antwoorden laat ontdekken dan dat jij ze geeft. Zeker wanneer het gaat om persoonlijke vraagstukken. Jij en ik weten namelijk intuïtief wat voor ons werkt. Contact maken met onze intuïtie of ons ‘weten’ geeft zoveel meer mogelijkheden om onze eigen problemen de baas te zijn. Wanneer iemand zijn eigen tips en adviezen benoemt komen ze van binnenuit en is de kans heel groot dat ze ook uitgevoerd worden. Nog veel belangrijker is dat je jouw gesprekspartner het volledige vertrouwen geeft. Dat helpt om het persoonlijk leiderschap op te pakken en aan de slag te gaan. Groot bijkomend voordeel is dat jij, als voormalig tipgever, niet langer verantwoordelijk bent voor de oplossingen van de ander. Je hoeft de ander niet te ‘fixen’. Dat geeft heel veel rust en vrijheid.
Als je geen advies geeft, wat doe je dan wel? Ik geef je hier twee tips om de ander met haar eigen intuïtie in contact te laten komen. De eerste: Op het moment dat je jouw advies voelt opkomen, zeg je helemaal niks. “Echt?” zul je wellicht denken. JA! Laat de ander nog even praten of laat de stilte er zijn die ontstaat. Wanneer iemand meerdere keren haar eigen woorden heeft gehoord treedt er vaak vanzelf verandering op. Ineens ziet ze het patroon of weet ze wat ze wel moet doen. Met de stilte creëer je ruimte voor ander. Ruimte om alles nog eens te overzien of overdenken en ruimte om oplossingen of antwoorden op te laten komen. Het vraagt wel wat oefening om deze reflex van het geven van adviezen, waaraan we allemaal zo gewend zijn, te veranderen. Je zult zien dat het werkt.
Als je de reflex om advies te geven niet langer kan uitstellen, stel dan eerst nog een vraag. We denken zo vaak te begrijpen wat de ander zegt. Even zo vaak blijkt dat we er toch net naast zaten. Om er zeker van te zijn dat jouw advies ook hout snijdt is het goed om nog een extra vraag te stellen. Stel een vraag die jouw nieuwsgierigheid naar de ander aanzet en jouw oordeel er buiten laat. Vragen die juist dat doen zijn: “Wat voor ….. is die ….?” Of “Is er nog iets over…..?” Op de puntjes kan je elk woord of zinsdeel invullen dat jouw gesprekspartner heeft genoemd.
Als, na deze tips, jouw tip of advies nog steeds op je tong brandt, vraag dan vooral eerst of de ander jouw advies ook wil ontvangen. Dan kan ze altijd nog ‘nee’ zeggen.
Tja, ik besef me dat ik me met dit schrijven schuldig maak aan het geven van tips en adviezen, waar je misschien helemaal niet op zit te wachten. Dat is dan wel weer ironisch :-) Ik nodig je toch uit te oefenen met de tips. Alleen dan ervaar je hoe je de ander het volledige vertrouwen kan geven en kan helpen om haar eigen antwoorden te geven.
Judith begeleidt vanuit Zin in de Zaak organisaties en teams en het samen “hetzelfde te zien” en samen te werken richting hun gewenste uitkomst. Daarnaast is ze verbonden aan de Academy for Soul based Coaching waar ze co-trainer is en individuen coacht. Ontdekken en nieuwsgierigheid zijn twee belangrijke basisprincipes in haar werk. Meer informatie over haar en haar werk vind je hier.
