Spelen met hen die het nog niet verleerd zijn!

Léon Bosch
Zin in de Zaak
Published in
3 min readJan 9, 2017

Een aantal maanden terug schreef ik een Medium artikel over spelend leren. De stip op de horizon die ik toen zette was om een expert op het gebied van spelend leren te worden. Nou word je dit natuurlijk niet binnen een paar maanden. Daar komt onderzoek, verdieping, spelen en leren bij kijken.

Beginnen! Maar waar dan?

En dan heb je de stip op de horizon gezet, maar waar begin je dan? Bij het begin zou mijn oma zeggen. Daarom ben ik begonnen om meer spellen te gaan spelen. Nieuwe (gave) spellen werden aangeschaft: bordspellen, kaartspellen en games. Geregeld werden vrienden uitgenodigd om een nieuw spel te proberen. Ook de familie kon hier niet aan ontkomen toen ik op 2e kerstdag het in mijn hoofd haalde om spellen te gaan spelen.

Een aantal waarnemingen:

  • Sociale aspecten hebben sterke invloed op het spel (en hoe leuk het is)
  • Mensen kunnen helemaal opgaan in een spel (we zaten om 03:00 uur nog te spelen)
  • Als winst niet meer mogelijk lijkt haakt een speler snel af
  • Een (leuk) spel zorgt voor grote motivatie en betrokkenheid
  • Een spel moet uitdagen maar niet te moeilijk zijn
  • Een spel is de 2e of 3e keer dat het gespeeld wordt vaak leuker (men begrijpt hoe het werkt en welke tactieken er zijn)

Mooie waarnemingen, dat ruikt naar meer. Daarom zal ik geregeld mijn ervaringen uit het spelend leren met jullie blijven delen.

Spelen met hen die het nog niet verleerd zijn!

Zoals ik in mijn vorige artikel vertelde volg ik deeltijd de PABO. Hierdoor heb ik de mogelijkheid om les te geven aan een leuke groep 8 bestaande uit 28 leerlingen. Een mooie groep om mee te experimenteren als het gaat om spelend leren, want spelen kunnen we het beste afkijken van kinderen. Als ik kijk naar mijn leerlingen valt mij op dat een groot deel gek is op spellen. Dit gaat van ruilspellen met Pokémon kaarten naar een potje voetbal tot Minecraft op de computer. Uit onderzoek blijkt dat kinderen de wereld spelend ontdekken en daar wil ik dan ook maar al te graag bij aan sluiten (Dr. Rachel E. White, 2012).

Ik besloot deze theorie eens in de praktijk te testen. Ik besloot een samenvattende les aan het einde van het aardrijkskunde hoofdstuk om te buigen tot een spel. Om precies te zijn werd de les gegoten in een Nederlandse klassieker namelijk: ganzenbord. Op het schoolplein tekende ik met krijt een groot ganzenbord van 80 vakken. Bij elk vak was een vraag bedacht die overeenkwam met de begrippen die de leerlingen moesten kennen voor de aardrijkskunde toets. Het groepje dat het eerst tot vak 80 kwam had gewonnen!

Het resultaat: enthousiaste en gemotiveerde leerlingen, actieve houding, groepsoverleg, erg veel goede antwoorden, competitie en veel plezier.

Het was echt gaaf om de leerlingen de stof in een andere vorm aan te bieden en de reacties waren overweldigend goed. Mijn dag werd afgesloten met de opmerking van een leerling: “Meester, kunnen we niet elke afsluiting van het hoofdstuk op deze manier doen? Dit is veel leuker!”

Wil ik meer op deze manier lesgeven? Absoluut! Heeft het mij nieuwe ideeën gegeven? Jazeker! Ik zal ze op een later tijdstip met jullie delen.

--

--

Léon Bosch
Zin in de Zaak

Future expert playful learning | Employee @ Zin in de Zaak | Primary school teacher in training