Superbuur #2, Bart: ‘Mensen die statafels willen lenen, hebben altijd een feestelijk verhaal’
Bart Verheijen (37) weet wat klussen is: hij verbouwde zijn huis in voormalige woonplaats Nijmegen helemaal zelf. En nu hij in hartje Amsterdam woont, met vriendin en twee kinderen, zijn er maar wát veel stadsgenoten die zijn gereedschapskist graag willen gebruiken. Meer dan 600 keer bood Bart zijn spullen al aan: vooral zijn slijptol is razend populair. ‘Veel mensen geven er een nieuwe slijpschijf bij als ze ‘m terugbrengen. Of een fles wijn. Maar daar doe ik het natuurlijk niet voor.’ Waarvoor dan wel? Grootse idealen, visioenen van een volledig circulaire economie? ‘Het is vooral gewoon een hele handige uitvinding. In een netwerk heb je altijd meer. En ik heb twee jonge kinderen, dus er is in de avond altijd wel iemand thuis om de deur open te doen.’ Dat klinkt praktisch en pragmatisch, maar Bart krijgt er zelf ook positieve energie van. ‘Je hebt een leuk praatje. Je hoort iets over de klussen waar mensen mee bezig zijn. Daar krijg ik dan al snel een goed gevoel bij.’ Slechts één keer werd zijn gulheid afgestraft en bracht iemand zijn slijptol niet meer terug. ‘Maar bij die man had ik dat ‘gevoel’ vanaf het begin al niet. En ik kreeg van Peerby gelukkig een nieuwe tweedehands slijptol.’ Ook Barts statafels zijn veelgevraagd. En die zijn leuker om uit te lenen dan, om maar iets te noemen, krukken. ‘Bij een oproepje voor krukken krijg je er altijd ellende bij, haha. En als iemand statafels zoekt, weet je dat er een feestje aankomt.’ Niet zelden wordt Bart daar vervolgens zelf voor uitgenodigd en drinkt hij een biertje mee aan zijn eigen tafel. Zijn er ook spullen die hij nooit zou uitlenen? Daar moet hij even over nadenken. ‘Ja, de handzaag leen ik niet uit. Daar mag niemand anders mee zagen dan ik, zelfs mijn vriendin niet. Je hoeft maar één keer een spijker te raken en dat ding is kapot. Dat doe ik dan liever zelf.’
Teruglezen: ook Superbuur Breg bood meer dan 500x haar spullen te leen aan. ‘Een fiets wordt er ook niet beter van als je ‘m niet gebruikt.’
Het kapitaal van Peerby is niet uit te drukken in euro’s of bitcoins — nee, het bestaat uit schroevendraaiers, slijptollen en statafels (en boormachines, en partytenten, en staafmixers, en…). Het staat niet op een bankrekening, maar het ligt in schuurtjes, op zolders, en in keukenkastjes verspreid door het hele land. Peerby’s kapitaal, dat zijn de duizenden spullen die onze leden iedere dag aan elkaar uitlenen. En natuurlijk de eigenaars van die spullen, die hun buren helpen zonder er iets voor terug te verwachten. Sommige van die eigenaars noemen we liefkozend Superburen: zij boden hun spullen al vaker dan 500 keer aan de buren aan. De komende tijd stellen we er, met gepaste trots, een paar aan je voor.
