Julián Álvarez, de nieuwe crack van het Argentijnse voetbal
Noteer deze (achter)naam: Álvarez. Ja, het klinkt een beetje als Fernández, González, Gómez of Martínez, … een Janssens of Peeters uit Zuid-Amerika. Julián is misschien iets makkelijker te onthouden. Deze jonge speler ‘lo rompió’ (heeft ‘het gebroken’, heeft ‘alles aan flarden geschoten’) het voorbije seizoen bij River Plate en is een van de jonge gastjes waarmee trainer Marcelo Gallardo eindelijk nog eens kampioen kon spelen in Argentinië.
Exit Copa
Ik zeg eindelijk, want ondanks de successen van Gallardo de voorbije jaren (gedocumenteerd in uw favoriete fanzine FC Socrates), lag de focus van de Miljonair (bijnaam van River), duidelijk op de Copa Libertadores en werd het lokale toernooi verwaarloosd. Dit jaar was het anders, omdat River al redelijk vroeg uit de Copa werd geknikkerd door het Braziliaanse Atlético Mineiro uit Belo Horizonte. Uitgerekend Atlético Mineiro dat vorig jaar bij River de spelbepalende middenvelder Ignacio ‘Nacho’ Fernandez was komen wegkapen. De Braziliaanse clubs zijn kapitaalkrachtiger dan de Argentijnse en de laatste jaren zijn ook een aantal sterren (zoals Hulk, Thiago Silva) uit Europa terug in Brazilië aan de slag gegaan bij ploegen als Flamengo, Palmeiras of Santos. Het kwaliteitsverschil was zo evident dat de halve finales van de Copa Libertadores puur verdeamarela (groengeel) gekleurd was.
Wat kan een trainer als Gallardo daar tegenover zetten? Jeugdwerking en een aanvallende technische stijl. Dat is misschien de reden waarom zijn naam, net als die van Julián Álvarez, in Europa begint te gonzen, vooral dan in Spanje en Italië, Zuid-Europese landen die blijkbaar een voetje voor hebben als het over het scouten van Zuid-Amerikaans talent gaat (voor een Argentijn zijn Spanje en Italië ook goede bestemmingen wegens de taal, het weer en de mentaliteit).
Dat River dit jaar (“Torneo 2021”) kampioen werd had Gallardo natuurlijk aan zijn roedel jonge honden te danken (in combinatie met een aantal oude rotten als Enzo Pérez en Leonardo Ponzio) en die jonge Turken zijn: Agustín Palavecino, de grillige Colombiaan met het Butthead-kapsel Jorge Carrascal en vooral de topscorer van de Argentijnse competitie (18 goals), de bovengenoemde Peeters, sorry, Álvarez.*
Jan Mulder en Cisse Sandra
Als je de laatste competitiegoal van de 21-jarige ziet (1–1, op het veld van Atlético Tucumán), moet ik meteen denken aan Cisse Sandra van Brugge die eerder deze week voor Donnarumma (PSG) opdook: Sandra besloot redelijk zwak met binnenkant voet te trappen (op de keeper), wat Jan Mulder in de studio de uitspraak ontlokte: “Nou, daar moet je toch volop je wreef opzetten”, “zoals Nainggolan doet. Die schiet meteen het net aan flarden”. Het leek of Álvarez naar Mulder had geluisterd, de bal ging staalhard binnen.
De keeper had geen kans. En dat is niet de eerste keer dit seizoen. De jongeman uit Calchín (van de noordelijke provincie Córdoba), heeft al verschillende parels gescoord dit jaar, soms heerlijke afstandschoten, soms na een lange ren op links of rechts of nadat hij opportunistisch een bal van een keeper afsnoepte. Álvarez is duidelijk geen nieuwe Messi (de oude is overigens nog alive and kicking) maar een aanvaller pur sang die ook wel graag wat ruimte heeft en dodelijk is in de tegenaanval.
Je ziet al meteen waarom er in het calcio aan zijn mouw wordt getrokken (la Juve heeft naar verluidt 20 mln euro veil).
Altijd leuk: een goal tegen Boca Jrs.
Wat zijn zijn kwaliteiten? Razendsnel, tweevoetig, goede dribbelaar, goed schot en wat zijn trainer graag benadrukt: mentaliteit. ‘Hij heeft zijn voeten op de grond,’ zegt Gallardo ‘Hij laat zijn kop niet zot maken door alles wat over hem wordt gezegd.’ Alvarez is ook hongerig: hij blijft gaan, zelfs als staat de ploeg voor met 2–0 of 3–0 wil hij nog een extra goal maken en dat levert dikwijls iets op (zoals hier)
Een van de mooiere goals leverde hij dit jaar af tegen Boca Juniors, toch wel een staaltje waar deze jongeman uit Córdoba van bouwjaar 2000 in staat toe is. Volgens de Engelse commentator Joshua Law van Planetfootball stond Boca-doelman Agustin Rossi “naar de bal te zoeken als een dronkaard die naar een vlieg slaat”.
Bij River Plate zijn ze er al van overtuigd dat ze hem na Kerstmis kwijt zijn aan een rijke Europese club. De vraag is alleen nog aan wie.
*(het accent staat op de A. Het valt op dat ze in Vlaanderen hun best doen Spaanse achternamen fout uit te spreken, zo zegt men Hernandés ipv Hernández en dat is omdat men de Fransen onterecht achterna loopt, maar het is simpel, meestal staat er een accent).
