Films die ik zag in maart ‘18
Fantasy en science fiction boven
Fantasy en science fiction boven in maart. Beginnen deden we met Odd Thomas, over een jongeman die de doden kan zien. Lachen geblazen met Simon Pegg en Nick Frost in Shaun of the dead en heerlijk wegdromen bij de avonturen van Lara Croft. Het beste komt nogal vaak op het laatst en in maart was dat Annihilation, een beklemmende Netflix-original en in iets mindere mate de nieuwe worp van Steven Spielberg: Ready Player One.
Odd Thomas
Dean Koontz is één van mijn favoriete schrijvers in het horror- en fantasy-genre, samen met Stephen King. Hij schreef een aantal boeken over Odd Thomas, een jongen die doden kan zien. Zij ‘vertellen’ hem hoe ze gedood werden en samen met hen gaat hij op zoek naar de daders. Stephen Sommers (The mummy) verfilmde het eerste boek in de reeks met de betreurde Anton Yelchin. Wilem Dafoe speelt de politiecommissaris. De humor is nooit veraf omdat deze film duidelijk voor een jong publiek bedoeld is. Jammer dat de relatie tussen Odd en Stormy wat naar de achtergrond verdwenen is (toch cruciaal in het boek). Bovendien acteert Addison Timlin zo slecht dat je haar liever ziet komen dan gaan. Genietbaar, maar te vrijblijvend. De film doet het boek zeker geen eer aan.
Shaun of the dead
Simon Pegg en Nick Frost zijn een leuk duo in deze parodie op de vele zombiefilms die het filmlandschap rijk is. Ze worden helden tegen wil en dank als een vreemd soort virus ervoor zorgt dat de halve mensheid verandert in zombies. Op zijn beste momenten is de film hilarisch grappig. Op andere momenten dan weer niet. Maar als geheel is dit een meer dan genietbare komedie met Pegg en Frost. De eerste film van Edgar Wright (van Baby Driver) en de lancering van de Hollywood-carrière van Simon Pegg.
Tomb raider
De meningen zijn nogal verdeeld over de nieuwe Lara Croft. Wat mij betreft, brengt Alicia Vikander het er beter vanaf dan Angelina Jolie. Ze is stoer en kwetsbaar tegelijk en, geef toe, het is geen straf om twee uur naar haar te moeten kijken. De film opent fantastisch met een soort fietswedstrijd door de straten van London, even later gevolgd door een prachtige achtervolging in Hong Kong. Vervolgens gaan we naar een verlaten eiland in de buurt van Japan. Hier heb je af en toe het gevoel naar een flauw doorslagje te kijken van Indiana Jones en bij momenten lijken de CGI het toch over te nemen. De scène met de waterval en het vliegtuig is echter wel adembenemend en spannend tegelijk. Ondanks die paar minpunten blijft dit een bijzonder onderhoudend actie-avontuur.
Annihilation
Natalie Portman en Jennifer Jason Leigh schitteren in deze beklemmende en bevreemdende intelligente sci-fi thriller over vijf vrouwen die op expeditie gaan in ‘The Shimmer’, een soort ‘bubbel’ die is ontstaan nadat een meteoriet ingeslagen is nabij een vuurtoren. Er wordt schitterend geacteerd en de beelden zijn prachtig. Ook de knappe muziek van Ben Salisbury en Geoff Barrow bepaalt mee de sfeer waarin deze film baadt. Jammer dat de film nooit in de bioscoop zal te zien zijn.
Ready Player One
Het kind in Spielberg komt met deze film opnieuw naar boven. De laatste jaren hield hij zich voornamelijk bezig met het serieuzere werk (The post, Bridge of spies, enz.). Met deze nieuwe worp laat hij het kind in zichzelf opnieuw los, met wisselend resultaat weliswaar. De film is op zijn best in de gewone wereld. Tye Sheridan is een goeie hoofdrolspeler en Olivia Cooke een waardige tegenspeelster. Ben Mendelsohn is een heerlijke slechterik en zowel Mark Rylance als Simon Pegg hebben leuke rollen. De sets zien er indrukwekkend uit. In het deel dat zich afspeelt in de OASIS verliest hij zichzelf echter soms in een visuele extravaganza. Het aandoenlijke einde maakt echter veel goed.
