The River: een spannend muzikaal kralensnoer
Terwijl de hele Nederlandse pop-goegemeente woensdagavond al onderweg was naar Groningen, of in ieder geval de…
Le Guess Who? 2015: Sjamanen, verdwijntruc en de erfenis van Orff
Ik stel mij zo voor dat de beide Le Guess Who?-programmeurs Johan Gijsen en Bob van Heur…
Flying Lotus: De revolutionaire stap van ‘beat’ naar Coltrane
De plaat die ik de afgelopen weken waarschijnlijk het meest gedraaid heb is het bijna vijftig…
Carte Blanche Onno Govaert: Het temmen van een rodeostier
Toen ik vrijdag die eerste, karakteristiek luie tenornoten van Tobias Delius hoorde in het…
Colin Stetson: basblazen om de werkelijkheid te begrijpen
Donderdag 1 december 2011, 10:00 uur ’s ochtends. In het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid…
Wat Geert Wilders van Peter Brötzmann kan leren
Naast alle prikkelende en verhelderende opmerkingen die hij over muziek maakte, vertelde saxofonist Peter…
De ‘vermarketing’ van het jazz-etiket en het verlangen naar schorre knorren
of waarom Oscar Jan Hoogland en Tobias Delius begrijpen waarover het gaat.
Als god een baard heeft, dan heet hij Evan Parker
(Waarom verliefde meisjes van veertien nooit fan van het Electro-Acoustic Ensemble zullen worden)