Stage lopen bij Genera-tion/D
Teamblog — Door Chris Sigaloff
Vrijdag was ik te gast bij het Generation/D lab in Dordrecht. Het was de derde en laatste dag van de labsprint. Ik viel met m’n neus in de boter. Na een korte teammeeting in de bikkelkoude Werkplaats Oost met daarin een uitwisseling over de activiteiten van die dag vertrok ik met Hamza (een van de jongeren die onderdeel is geworden van het labteam) de stad in. Ons doel was: jongeren uitnodigen voor de workshop en het debat dat later die middag zou plaatsvinden. Thijs hielp ons snel wat flyers te maken en daar gingen we. Eerst naar de oude school van Hamza, de Hans Petrischool. Helaas vingen we bot. De ouderejaars waren er al uit en behalve wat brugpiepers was er niemand meer. Het was wel duidelijk dat Hamza een graag geziene gast is in Dordt. We konden geen meter over straat lopen zonder dat Hamza wel wat bekenden tegenkwam.
Na de Hans Petri gingen we naar de tweede school van Hamza, het Da Vinci College. Daar waren genoeg jongeren te vinden. Hamza raakte snel aan de praat: “We organiseren een debat over hoe je beter jong kan zijn in Dordt, we willen horen wat je denkt.” Hamza overtuigde en was de beste ambassadeur die je maar kan bedenken. Ik stond er wat ongemakkelijk bij en glimlachte vooral. “Ja — dat is mijn collega, of, eh, m’n stagiaire”, riep Hamza. Van voorzitter naar stagiaire in nog geen dag — en zo was ‘t maar net!
Verhalen verzamelen
Na onze ronde door Dordt arriveerden we weer in Werkplaats Oost. Ondertussen was ook de wethouder Onderwijs en Jeugd, Bert van de Burgt, gearriveerd. Een tijdje later arriveerde er een heel aantal jongeren. Een vast programma hadden we niet. Een aantal ging de workshop volgen van Wess en Ella van Woorden worden zinnen, waarin ze verhalen over elkaar vertelden. Anderen werkten aan een spel over succes en ‘resources’ en weer anderen gingen gewoon met elkaar in gesprek. Het doel van al deze activiteiten is om verhalen te genereren. Verhalen van de jongeren over wat het betekent om jong te zijn in Dordt, verhalen over hun verleden, hun aspiraties voor de toekomst en wat ze nodig hebben om daar te komen. Door verhalen te volgen ontstaan er aanknopingspunten om blokkades te slechten en nieuwe mogelijkheden te verkennen.
Ondanks dat ik wat spanning voelde door het ontbreken van een vast programma—zou de wethouder zich wel op z’n gemak voelen?—ontstonden er juist nieuwe interacties door het bieden van ruimte. Er vonden gesprekken plaats (tussen de wethouder en de jongeren), tussen de jongeren en medewerkers van de gemeenten en tussen de jongeren onderling. Niet alleen ontstonden er gesprekken, er werden gelijk nieuwe dingen in gang gezet. Zo ging de wethouder in zijn netwerk na wie Hamza kon helpen aan een leerwerkplek en melden een aantal jongeren zich aan om deel te nemen aan het lab. Naarmate de middag vorderde werd ik rustiger, vertrouwend op het zelf-organiserend vermogen in de groep.
Netwerken voor en door jongeren
Na afloop van de workshop vond het debat plaats geleid door Hamza en Jonathan (zie blog https://medium.com/generation-d/we-zijn-hetzelfde-maar-toch-anders-445fe123439c). Ze stelden vragen over hoe de jongeren hun toekomst voor ze zich zien, welke doelen ze nastreven en wat ze nodig hebben om dit te bereiken. Zo bespraken we met elkaar het belang van school, van vrienden, van discipline en het vertrouwen wat anderen je geven. Er werden strategieën uitgewisseld en ervaringen gedeeld. Wat opviel was dat de jongeren aangaven dat je vooral jezelf kan blijven door in interactie te zijn met anderen. Het netwerk om je heen is cruciaal voor je eigen gedrag. Het netwerk thuis, op school maar vooral het netwerk van vrienden. Dit zette me aan tot denken: wat als je netwerken van en voor jongeren zou faciliteren? Wat als jongeren met elkaar dit soort sessies zouden organiseren waarin ze tips en strategieën over beter jong zijn met elkaar kunnen delen? Wat als de gemeentelijke instanties dit soort netwerken ondersteunt? Wat als Generation/D de start zou kunnen zijn van zo’n netwerk? We gaan nu vast te snel…. wel fijn, zo’n glimp van een mogelijke toekomst.
Chris Sigaloff
