Over elitair gedachtegoed, confronteren en ‘het systeem’
Teamblog — 23 juni 2015 — door Marlieke
Het is dinsdagmiddag en langzaam druppelt het jongLAB-team binnen in het pandje aan de Waalkade. We zijn met een kleiner clubje vandaag want Jort en Joris hebben tentamens, terwijl Marieke van de gemeente tot over haar oren in een groot vastgoedproject zit. Marjo werkt die middag zelfstandig aan jongLAB om het verhaal van Jonas uit te werken. Wieteke, Lisa, Masoud, Paulien en ik zijn erbij, evenals een nieuw teamlid, Teaba!
Teaba, de optimist
Teaba is 17 jaar en net geslaagd voor haar Havo-diploma. Teaba kennen we via Jimmy’s, het netwerk van jongeren waarmee we ook samen dit pandje delen. Teaba zal zich binnenkort zelf introduceren op de blog, maar het is nu al duidelijk wat haar kwaliteiten zijn. Teaba vertelt dat zij zich laat inspireren door The Optimist, een online tijdschrift over mogelijkheden, oplossingen en positief bewustzijn. Teaba: “Over het algemeen worden jongeren door de gemeente geassocieerd met problemen. Dat is zonde, want er is zoveel meer. Andersom is de ontmoetingsplek van jongeren vaak altijd een school, een club of een feest, ze ontmoeten elkaar niet echt voor een hoger doel dan chillen. Beiden zou ik graag dichter bij elkaar brengen op een positieve manier.” Dat is een mooie missie die jongLAB graag ondersteunt!
Elitair gedachtegoed & confronteren
Deze middag blikken we eerst kort terug op de labsprint van vorige week. Paulien: “Ik heb deze week met vrienden en collega’s veel gesproken over wat ik ben tegen gekomen in de verhalen van de jongeren. Ik merk dat het me over mijn eigen aannames aan het denken heeft gezet. Ik besef me dat ik een elitair gedachtegoed heb dat gaat over eigen verantwoordelijkheid nemen, je eigen succes maken. Dat bepaalt hoe ik zelf als docent bijvoorbeeld kijk naar schooluitval. Ik denk gewoon: doe je best, maak goede keuzes, en zo niet, eigen schuld. Maar nu denk ik meer: waarom maak je eigenlijk die keuzes? Ik zie nu dat je zoveel vaardigheden moet hebben om alles op de rit te krijgen. Door de achtergrond van deze jongeren maken ze keuzes die niet handig zijn. Ik vind echt dat we hier ons eigen perspectief op moeten bevragen, meer begrip moeten hebben voor hun situatie. Dat we een school- en jeugdbeleid zouden moeten hebben dat uitgaat van het feit dat er een probleem is, en niet jongeren zelf het probleem of de risicogroep zijn.”
Masoud reageert: “Dat betekent dat jongLAB ook niet altijd gezellig kan zijn. Organisaties en beleidsmakers hebben de neiging niet open te zijn uit angst voor conflict. Als jongLAB moeten wij dan niet hetzelfde doen. Ik vind dat er meer conflict mag zijn, dat we mogen confronteren. En van binnen naar buiten moeten werken om dat te bereiken.”
Het systeem inwerken, en ook weer uitwerken
Dat is een waardevolle teamreflectie. Hoe organiseer je confronterende ontmoetingen die constructief en open zijn over moeilijke onderwerpen? Een aantal vuistregels helpen:
- Een confronterende ontmoeting betekent dat je op iets wezenlijks bent gestuit, iets wat je beiden aangaat. Begrijp elkaar in wat je voor elkaar wilt krijgen, en voor wie.
- Kijk niet alleen naar wat niet goed gaat, maar ook naar wat wel goed gaat.
- Focus op samen iets doen & uitproberen, in plaats van oneindig praten.
Maar voor we hier zijn, moeten we vooral uitgaan van de verhalen die verschillende jongeren ons vertellen, en dus een boel jongerenverhalen ophalen, een stuk of 20, 25. Van daaruit kunnen we het systeem inwerken, van buiten naar binnen, en daarna ook weer van binnen naar buiten. Het jongerenperspectief is hier leidend. Werk aan de winkel dus!
Gelukkig staat dan Aghmed* al voor onze neus. We waaieren uiteen. Masoud, Paulien en Wieteke gaan met Aghmed zijn verhaal opschrijven, dit keer ook aan de hand van een nieuwe tool: het tekenbord. Levi, onze politiek-expert en Jimmy-jongere, en Teaba gaan samen met Lisa de infographic over ‘hoe wordt gemeentebeleid gemaakt?’ afmaken. Ik ga met Nino mee naar schuldhulpverlening, een eerste stap maken om zijn verhaal ‘het systeem’ in te volgen om te kijken waar hij tegenaan loopt. Marieke heeft naar aanleiding van Nino’s verhaal tegelijkertijd ook een paar ‘cijfervragen’ in het systeem van de gemeente uitgezet, we zijn benieuwd wat daar uit komt.
Jongeren scouten
Die avond komen we weer even bij elkaar voor een lekkere pizza, waar Marieke zich bij ons aansluit. Ons plan om verder jongeren, en dan vooral meisjes, te scouten bij verschillende jongerencentra die avond valt in duigen omdat de leeftijdsgroep die we zoeken op geen enkele locatie te vinden is. We besluiten snel iets anders: een tweetal vertrekt naar de Shisha House, terwijl een ander tweetal naar de MacDonalds vertrekt om jongeren die hun verhaal aan jongLAB willen vertellen. We wisselen gauw wat tips uit (“Vraag een telefoonnummer en communiceer verder via Whatsapp!”, “Vertel niet meteen over je project, maar ga mee in de interesse van die ander, waar is hij/zij mee bezig?”, “Luister naar je onderbuikgevoel.”) en gaan op pad. Aan het einde van de avond hebben we drie nieuwe telefoonnummers waar we mee verder kunnen volgende week!
*Naam is gefingeerd
