Inspiration
Looking For Inspiration … Looking In Yourself
งานบางอย่างมีลักษณะตามรูปด้านล่าง นั่นคือมีคำสั่ง มีผลลัพธ์ มีเป้าหมาย และมีเส้นตาย คนที่รับผิดชอบงานประเภทนี้ทำงานได้มีประสิทธิภาพมาก … ทำทุกขั้นตอนตามคำสั่ง งานเสร็จตามเป้าหมายในเวลาที่กำหนด
- วันนี้ต้องเย็บเสื้อแบบนี้ให้ได้ 40 ตัว
- เช้านี้ต้องส่งรายงาน 5 ฉบับภายในสิบโมง
- เอกสาร 20 ชุดนี้ต้องถึงมือลูกค้าทุกคนภายในบ่ายสอง
เป๊ะๆๆ ได้ตามนั้น ทุกวัน ทุกคน … ไม่มีเรื่องแรงบันดาลใจเข้ามาเกี่ยวข้อง
งานอีกแบบมีลักษณะตามรูปด้านล่าง นั่นคือมีคำสั่ง มีผลลัพธ์ มีเป้าหมาย และมีเส้นตายเหมือนกันแต่ทั้งสี่ข้อเป็นอะไรที่เบลอๆ ไม่ชัดเจน คนที่รับผิดชอบงานประเภทนี้มันเรียกตัวเองว่า “นักคิด” (ครีเอทีฟ) เพราะงานของฉันต้องใช้ความคิดนะเฟ้ย ไม่ใช่ใครๆก็ทำกันได้
- งานเขียนหนังสือนิยาย
- งานเขียนโค๊ด
- งานออกแบบทุกสิ่งอย่าง
- งานนั่งคิดกลยุทธ์ทางธุรกิจ
แปลกประหลาดนิดนึงตรงที่งานของคุณนักคิดมักไม่ค่อยมีประสิทธิภาพเพราะมันมักจะไม่เสร็จตรงเวลา บางครั้งหนักเลย … ไม่ได้ทำ!!!
“ก็มันไม่มีอารมณ์อะ มันไม่มีแรงบันดาลใจเลยอ้าาา”
เช้าก็แล้ว สายก็แล้ว … กินข้าวเที่ยง กลับมาบ่าย — ไม่มีอารมณ์เลยให้ทำไงอะ ฮ่าๆ ทุกคนเคยเป็นแบบนี้ ผมเองก็เป็น บ่อยด้วย สุดท้ายไม่ได้เริ่มทำ งานเสร็จไม่ทันเวลาหรือพอจวนตัวก็เผาๆส่งไปตามเรื่องตามราว
จริงหรือที่เราต้องการ “อารมณ์” และ “แรงบันดาลใจ” ในการทำงานประเภทนี้? สำหรับผมเองนะ … จริงครับ อารมณ์มันต้องได้แรงบันดาลใจมันต้องมา สมองถึงจะเริ่มทำงาน — ใครคิดแบบนี้ผมบอกได้เลยว่า “ผิดครับ” สิ่งที่ถูกต้องสิ่งตรงข้ามต่างหาก
“เมื่อสมองเริ่มทำงาน — อารมณ์และแรงบันดาลใจมันถึงจะมา”
ลองเปรียบเทียบกับคนที่ทำงานประเภทแรกสิ … ในความคิดของเค้าไม่มีคำว่า อารมณ์หรือแรงบันดาลใจ พวกเค้าคิดแค่ “ลงมือทำ” เพื่อให้งานเสร็จตามเป้าหมาย — ทำไมเราไม่เลียนแบบพวกเค้าบ้าง?
นี่คือสิ่งที่ผมเรียนรู้จากการเขียนบทความติดต่อกันทุกวันเป็นวันที่ 446 — ผมก็ถามตัวเองว่า “แกคิดเรื่องมาเขียนทุกวันได้ยังไงวะ?” … ผมไม่ได้นอนฝันตื่นมาก็เกิดอารมณ์อยากเขียน บางวันผมคิดไม่ออกเลยว่าจะเอาอะไรมาแบ่งปัน (อย่างวันนี้ก็เช่นกัน) แต่สิ่งที่ผมรู้มีสองเรื่องคือ
- ผมต้องเขียนบทความ และ
- ผมต้องเขียนให้เสร็จวันนี้
เมื่อเป้าหมายและเส้นตายชัดเจน ผมไม่นั่งรอให้อารมณ์และแรงบันดาลใจมันเกิดสปาร์คขึ้นมาในสมองผมครับ ผมบังคับให้สมองคิด ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นผมบังคับให้มือพิมพ์ ผมสร้างอารมณ์และแรงบันดาลใจในการเขียนบทความด้วยการเขียนบทความ
ง่ายๆแค่นั้นเลย … มันเป็นเทคนิคที่ช่วยผมค้นหาแรงบันดาลใจที่เวิร์คทุกครั้ง ทุกเรื่อง ในทุกเวลา ถ้าวันนี้ใครมองหาอารมณ์และแรงบันดาลใจในการทำงานอยู่ ไม่ต้องมองไปไหนไกลทุกอย่างอยู่ในตัวเราแล้ว แค่เริ่มทำ ตอนนี้ เดี๋ยวนี้
จินตนาการนั้นไม่มีที่สิ้นสุด เราจะค้นพบสิ่งที่น่าทึ่ง ความคิดที่แปลกใหม่ แรงบันดาลใจที่ลึกซึ้งแทบจะทันทีที่เรา … ลงมือทำ
