Oud en afgeschreven?

INC
6 min readNov 26, 2014

Inc. geeft je 52 weken een blik achter de schermen waar we werken aan organisatie- en conceptontwikkeling. Al meer dan een jaar ondersteunt Marga Nijhuis ons bij de financiële administratie en sinds kort is ze onze Office Manager! Marga deelt haar reis van het uitkomen van een lang gekoesterde meisjesdroom, de terugslag door de ziekte van Lyme en reuma, de strijd met de instanties en de uiteindelijke ommekeer.

Marga Nijhuis is Office Manager bij Inc.

Toen ik 13 jaar geleden op mijn 45e apetrots mijn diploma kraamverzorgende in ontvangst mocht nemen ging er een lang gekoesterde meisjesdroom in vervulling. Je zou denken: “Toen pas?”, maar ik ben nog van de generatie waar het in de meeste gezinnen een normale gedachte was dat meisjes later toch achter, nou ja eigenlijk vóór het fornuis zouden belanden. Doorleren was niet aan de orde. Ik heb hemel en aarde bewogen, maar de opleiding tot kraamverzorgster ging helaas niet door.
Voor een deel kregen mijn ouders gelijk: ik trouwde 36 jaar geleden en de kinderen werden geboren. Zoals gewoon was in die tijd hield ik op met werken en verzorgde ik de kinderen en mijn inwonende schoonvader tot hij overleed en bestierde ik de huishouding. Ik was gelukkig met mijn huisje, boompje, beestje en toch bleef er iets kriebelen.

Stoute schoenen

Ik zag het glas halfvol en wist zeker dat er nog meer uit het leven te halen was. Ik trok de stoute schoenen aan en ging studeren. Ik zette alles op een laag pitje en stortte mij op de langgekoesterde opleiding: kraamzorg!
Het geluk lachte mij toe en de cijfers logen er niet op, wat was ik trots op mijzelf. Ik kreeg meteen een baan bij de kraamzorg. Vanaf de eerste dag was het een feest. Ieder gezin waar ik de kraamtijd mocht verzorgen en mijn kennis kon overbrengen was een geschenk uit de hemel. Voor mij voelde het nooit als moeten werken, ik mócht werken en ik genoot er met volle teugen van!

De teleurstelling was dan ook erg groot toen de ziekte van Lyme (door een tekenbeet) mijn droombaan omver gooide. Ik werd ziek, zo erg dat ik niet meer kon denken en lopen. Het herstel ging moeizaam. Mijn gewrichten waren zodanig aangetast dat werken in de kraamzorg, trap op trap af, niet meer mogelijk was. Weg meisjes droom. Wat nu?!

Nieuwe ronde nieuwe kansen

Gelukkig vond ik weer een nieuwe uitdaging. Dankzij mijn diploma kon ik ook aan het werk in de kinderopvang. Heerlijk: baby’s die een flesje en schone luier nodig hadden. Wat had ik dat gemist. Ik kon heel mijn ziel en zaligheid bij de kinderen kwijt. Alsof de duvel met mij speelde gooide opnieuw ziekte, dit keer reuma, roet in het eten. Na een infectie in de knie, waardoor mijn kraakbeen erg is aangetast, kan ik het werken bij de kindjes vergeten.

Als gevolg van de ziekte kwam ik terecht in een wirwar van regels van allerlei instanties van arboartsen en re-integratiebureau tot het UWV. Ik werd gekeurd door het UWV en werd voor een klein deel arbeidsongeschikt maar voor een groot deel kan ik nog werken. Vreemd genoeg werd er voor mij toen ineens bepaald in welke functie ik nog wel zou kunnen functioneren. Of deze functie bij mij past, ik dit zou kunnen of het qua afstand goed te overbruggen is wordt weinig aandacht besteed. Er wordt gerekend met Maatmans loon en je weet bij god niet waar ze het over hebben.
Ik kon het allemaal vinden op de website, dus wat zeur ik? Leuk bedacht door mensen die schijnbaar niet weten wat het voor mensen betekent om hun baan te verliezen. “Ach ja…”, werd er nog even gezegd, “Ga er maar niet meer van uit dat u op uw leeftijd nog weer een baan vind, maar u moet natuurlijk wel volgens de regels blijven solliciteren”.
Als dat geen afknapper is.

Een nieuw tijdperk

Er begon een tijdperk van o.a. sollicitatietrainingen, ook helemaal nieuw voor mij. Vroeger ging je naar een bedrijf toe om te vragen of ze een baan voor je hadden en als het wat leek van beide kanten begon je daar de volgende dag gewoon. 40 jaar later moest ik dus voor het eerst een sollicitatiebrief met een CV schrijven. Er zijn heel wat brieven de deur uit gegaan en jammer genoeg hoorde je dan helemaal niets terug. Ik kwam in aanraking met social media zoals LinkedIn, Facebook en zelfs Twitter werd niet overgeslagen. Ik heb me aangemeld bij vacaturebanken en steeds maar blijven hopen dat er iets op mijn pad zou komen. Eindelijk via een bericht op LinkedIn, kwam er van Bjørn Grundel van Inc. een eerste positieve reactie terug. Bjørn, die ik nog kende van de periode dat ik in hun gezin, bij de geboorte van hun eerste baby Tess, mocht kramen, zocht contact. Hij stond open voor mijn wens te kunnen werken bij Inc. Ik kreeg de mogelijkheid om de financiële administratie te ondersteunen. Een baan die ik nooit voor mogelijk had gehouden. Ik was overdonderd maar ook blij, zo blij als een klein kind!

Nooit te oud om nieuwe dingen te leren!

Ik vroeg bij het UWV om een proefplaatsing bij Inc. en dat mocht, echter alleen als er daarna uitzicht was op een baan. Ondertussen ging ik één dag in de week een studie volgen die aansloot bij mijn werkzaamheden.
Inc. investeerde in mij terwijl het UWV mij te “oud” vond om de studie te bekostigen. Tja, ik was immers “55+”. Ik dacht bij mezelf: je bent nooit te oud om iets te leren. Er kwamen allerlei nieuwe dingen op mijn pad. Ik sprong bij Inc. in het diepe en nu een jaar later voel ik mij er als een vis in het water. Ik leer iedere dag nog nieuwe dingen. De collega’s voelen als een warme deken om mij heen. Ik had nooit kunnen denken dat ik in de wondere wereld van Accountvieuw, iCloud, Jariro en Basecamp zou komen te werken. Ondertussen ben ik parttime in dienst als Office Manager en regel van alles en nog wat binnen Inc. Ik krijg geregeld te horen: “Klasse gedaan!” en denk dan: Wat ben ik toch een bofkont om in dit warme nest te belanden. Wie had ooit kunnen denken dat ik nog een blog zou schrijven, nou ik niet!

Zo zie je maar: de aanhouder wint en vaart er wel bij. Laat de maatschappij en het UWV maar denken dat die oudjes zijn afgeschreven voor de arbeidsmarkt. Als je er zelf in gelooft dan komt het resultaat vanzelf!

Inc. is een bureau voor organisatie- en conceptontwikkeling. Wil jij helderheid creëren waarmee jouw organisatie het verschil maakt? Boek de workshop ‘begin met waarom’ of neem contact op via 0541–672011 of hallo@incmerkbeleving.nl

Hoe krijg je een waardering van 9,2?

Week 47

52 weken Inclusief

--

--