คือพฤติกรรมที่เราควรจะทำอะไรอย่างหนึ่งด้วยการลงทุนลงแรงมากหน่อยแต่เลือกจะไม่ทำแล้วหักไปหาทางลัดที่สร้างความลำบากให้คนอื่น เช่น
สามเรื่องที่ผู้นำทีมควรให้ความสำคัญในการพัฒนาศักยภาพของสมาชิกในทีมคือ
เราตั้งคำถามเพื่อต้องการคำตอบ … เรื่องง่ายๆตรงไปตรงมา
เราตั้งคำถามเพื่อต้องการคำตอบ (เขียนย้ำอีกครั้ง) … เรื่องมันลึกซึ้งกว่านั้นอีกนิดนึงตรงที่ว่า … เราไม่ได้ตั้งคำถามเพื่อต้องการแค่คำตอบแต่เราต้องการคำตอบที่ดีหรือเหมาะสมที่สุดกับสถานการณ์ตอนนี้
การตัดสินใจสุดท้ายอยู่กับฉัน ใช่ ฉันรู้ แต่นั่นไม่ได้แปลว่าการขอคำปรึกษาจากคนอื่นจะเกิดขึ้นไม่ได้
ฉันรู้ตัวว่าฉันเก่งในเรื่องที่ทำ แต่ฉันก็ยอมรับว่าฉันไม่ได้รู้ทุกเรื่อง มีอะไรอีกมากที่ฉันไม่เข้าใจและมองข้ามจุดสำคัญไป
คนที่หนึ่ง … ทุกครั้งที่เค้าต้องมีปฏิสัมพันธ์กับคนรอบข้าง เค้าจะรู้สึกเหมือนถูกสูบพลังงานออกจากร่าง เราต้องกระตุ้นให้เค้าเริ่ม เรายิ่งต้องกระตุ้นให้หนักกว่าเดิมเพื่อให้เค้าทำต่อไป
คนที่สอง … ทุกครั้งที่รู้ว่ากำลังจะได้มีปฏิสัมพันธ์กับคนรอบข้าง เค้ารู้สึกตื่นตัว เค้ามองเห็นโอกาสดีๆมากมาย…
เมื่อเราเห็นข้อผิดพลาดแม้เพียงเล็กน้อยของทีมงาน เรามีทางเลือก 2 ข้อ
เมื่อเราเลือกข้อสอง เราก็มีทางเลือกที่จะจัดการเรื่องนี้อีก 2 ข้อ
เมื่อคำขอของเราไปไม่ถึงปลายทาง เมื่อสิ่งที่เราอยากได้จากคนอื่นถูกมองข้าม…
มันเป็นแค่คำถามในใจว่า ……
การจัดลำดับความสำคัญของงานในแต่ละวัน … ผมพิจารณาจากอะไร?