Weg met Netflix

Guus beseft opeens dat het bekijken van al die series op Netflix wel erg veel tijd kost. Hij heeft eigenlijk veel leukere en belangrijkere zaken te doen. O ja, en dan is er ook nog die studie…

We zijn alweer drie weken onderweg in het nieuwe studiejaar. Ik kan me voorstellen dat iedereen dat op verschillende manieren beleeft. Waar de een zich nog waant in een vakantiestaat, is de ander zich — gepaard met een hoge bloeddruk — al aan het voorbereiden op het naderende onheil in de vorm van de eerste deadline.

Gelukkig kan ik mijzelf scharen onder de eerstgenoemde groep. Want, waar ook ík geconfronteerd ben met de eerste doodlijntjes, is mijn bloeddruk nog niet gestegen. Sterker nog, ik betrap mijzelf erop dat ik de luxe heb om mezelf te vervelen. Natuurlijk heb ik niet helemaal niets te doen, maar het voelt wel zo. En het mooie is: ik geloof er ook nog eens in! Ik heb de afgelopen weken gewoon twee dikke historische thrillers uit kunnen lezen. Nou, dat zegt voor mij genoeg.

Trouwens, mijn tijdelijke boycot van tv-series kan daar ook aan bijgedragen hebben. Jezusmina, hebben we eigenlijk wel door hoeveel tijd daarin gaat zitten? Mijn vriendin vroeg onlangs of we Breaking Bad nog eens opnieuw gaan kijken. Vijf seizoenen! Voor mij voelen die series de laatste tijd meer als verstikkend dan ontspannend. Daarbij, alles is zowat de zelfde uitgekauwde troep. Alles komt op hetzelfde neer en ik zie weinig originaliteit.
En nog iets. Er zijn veel meer dingen die ik eigenlijk écht wil doen. Wanneer ik dan opmerk dat ik weer heb verloren van het beeldscherm, dan kan dat weleens voelen als het gemis van kostbare tijd.

Overigens kan ik de tijd die ik heb bespaard, door het niet kijken van series en andere aandachtzuigende zaken, gebruiken voor een goede voorbereiding richting de eerste deadline. Win-win situatie.
Zo begin ik het jaar, nagenietend van de vakantie en nog licht op standje uitstelmodus, maar wel bewust van mijn verantwoordelijkheden. Wat is ook weer de positieve benadering van uitstellen? Ja, jezelf de tijd geven. Juist. Dat doe ik. Zou voor alle perfectionisten en aanpakkers wel een goed advies kunnen zijn.
Don’t worry, be happy.

Guus Gelsing studeert Social Studies bij de HAN. Hij schrijft wekelijks een column voor SAM. Lees hier zijn vorige bijdrage.