Bu Ülke Pazarlanır
Ülkeden marka olur mu? Stratejisi, ilmek ilmek işlenen pazarlama planı olan bir ülke ve işi ülkesini Dünya’nın gözünde daha değerli hale getirmek olan bir birim var mı?
Olmaz mı tabi var ama bizim buralarda yoktur.
Ona gelene kadaaar.
İlk soruyu muhataplara sorarsak aşağı yukarı en çok alınan cevaplar bu çifte yakın olur diye düşünüyorum.
6 Ağustos 1945'te sabah saati Japonya’ya atılan atom bombasını, ajanslara düşen haberlerden takip ettiğinizde hissettiğiniz acıyla, Pearl Harbor filminden çıktığınız an hissettiklerinizin eş değer olduğunu söyleyebilir misiniz?
Berlin’in merkezinde, katledilen Avrupalı Yahudilere adanan Holokost Anıtı’nda bürokrasiyle pazarlamanın nasıl birlikte yürütülebileceğini görüyoruz. Hepi topu 76 yıl önce yaşananları göz önünde bulundurunca şimdilerde şehri ziyaret eden turistlerin bu anıtla karşılaştıklarında düşünceleri az da olsa etkileniyor mudur?
Fil devletler daha üstünden bir asır geçmeden, taş üstünde taşın kalmadığı, birbirlerini boğazladıkları dönemler geçirmişken şu an birbirlerinin sırtını sıvazlıyor. Bizse ibre bize dönünce 400–500 sene evvele kadar tarihi kazıp bizi sevmezler zaten diye olmadığımız çimlerin rolüne bürünüyoruz.
1447 yılında Johannes Gutenberg sayesinde matbaa ile tanışan Avrupa’nın teknolojiyle maharetlerini perçinleme konusunda bizden daha öngörülü davranıp bazı köşeleri kapması ve suyun akış yönünü değiştirmesi şu günlere kadar olağandı. Gutenberg demişken ve hazır konu ülke pazarlaması olunca; 2006'da Almanlar Dünya Kupası’na ev sahipliği yaptığında, ülkelerini ziyarete gelecek futbol severlere göstermek için yaptırdıkları detaylarla dolu anıtın düşünülmesi de bu amaca yönelik somut iyi işlerden biriydi.
Hayatın kolektif şekilde saliselerle yaşandığı bu dönemde ise durmadan yeni köşeler, yeni düzenler türerken trene bakakalmanın lüzumu yok. İyi haber; bu noktada artık üzerimizdeki ölü toprağını biraz olsun atıp bu meseleye kafa yorulan işler yapıldığını görüp umutlanmak için tutunacak dallarımız var. Formula 1'in İstanbul’da yapıldığı ve öncesi sonrasıyla tüm Dünya’da ses getiren bu süreçte ortaya çıkan işler ve takip ettiğimiz reaksiyonlar kayda değerdi.
F1 gibi prestijli bir etkinliği İstanbul’a getirebilecek ortamı hazırladığımızda çıkarabileceğimiz işlerin kalitesini ve yediden yetmişe bu heyecana aslında ne kadar ihtiyaç duyduğumuzu fark ettiğimiz anlara şahit olduk.
“Olmaz mı tabi var ama bizim buralarda yoktur.”
diyecek kadar olmadığına dair iyisiyle kötüsüyle güncel birçok örnek var. F1 bu işin kıymetini anlamamız açısından çok etkili bir tecrübeydi. Şimdi ise gelelim varlık içinde yokluk yaşadığımız bir tecrübeye:
Global çapta milyonlarca ziyaretçisi olan Forbes Dergisi’nin en popüler sayfalarında Türkiye hedefli Google reklamı vermek fikir olarak muhteşem. Pratikte ise; bu reklam içeriğini görerek bırakın Türkiye’ye yatırım yapmayı, Google’a Turkey yazıp merak edip araştıran(şayet varsa) yüce gönüllü hedef kitleyi pamuklara sarsak yeridir.
“Ona gelene kadaaar”
demesi kolay. Fakat öyle olmadığını ilk yazımda anlatmaya çalışmıştım. Vegas’ta olan Vegas’ta kalır ( What happens in Vegas, stays in Vegas) lafı nereden esti de filmlere konu olup Dünya’nın dört bir yanına yayıldı? 2003 yılında şehrin idarecileri Las Vegas’ın kumardan ibaret olmadığını ve farklı alternatifleri de barındırdığını duyurmak için R&R Partners ajansıyla ortak bir kampanya hazırladı. O kampanyanın sloganı ise üzerinden 18 sene geçmesine rağmen etkisini hala sürdürüyor. Şehrin güçlü yanlarını ön plana çıkardıktan sonra hedefledikleri kitleye nasıl daha çekici görünebileceklerini düşünerek tasarladıkları konumlandırmayı ne kadar başarılı bir şekilde hayata geçirdiklerine yıllardır şahit oluyoruz. Ona gelene kadar deselerdi, çölün ortasındaki herhangi bir şehirden farkları kalır mıydı?
Son yıllarda yaşanan siyasi polemiklerin ve terör illetinin ceremesini yurda gelen turist sayısı, çeşitliliği, yatırımlar ve uluslararası etkinlikler kapsamında fazlasıyla çektik. Gelgelelim 2018 yılında en çok ziyaret edilen ülkeler listesine bakınca Almanya ve İngiltere’nin önünde 6.sırada olduğumuzu görürsek göz ardı ettiğimiz bir gücümüzün varlığı da malumun ilanı olur. Türkiye’de hem İngiliz’e hem İranlı’ya hem de Rus’a çekici gelen bir değer var. Bu 3 farklı kültürü aynı uçakta bile bir araya getirmek kolay değil. Belki maden buradadır, köprü sadece İstanbul’un değil, Türkiye’nin sembolüdür ve bizim bu toprakları pazarlamak için açtığımız yelkene esecek rüzgar olur. Bu işte görünen o ki ekmek çok ve o ekmeğe hepimizin sofrasında ihtiyaç var. Bugünlere kadar çok rüzgar kaçırdık ve bu rüzgarı arkamıza almanın farkına gün geçtikçe varıyoruz.
