Senden Sana Göç Ettim…
Sükuta Karşı Çaresizdir Kelimeler…
Hab-ı gafletteyim uyanmam müşkil
Sükutum zamansız, konuşmam zarar
Her baktığım nokta ayrı bir şekil
Bırakmaz benliğimi saran hülyalar…
(14 Temmuz 2008 Ankara)
Mecburdum. Mecbur bırakıldım. Üzerime sükuttan bombalar yağdırıldı. Kelimeler siper ol(a)madı.Hangi kelime, sükuta karşı durabilir?Hangi kelime sükuta karşı koyabilir? Es dört yüz… iki yüzlü üzerine!Kuru sıkı çıktı kelimelerim, kim değiştirdi şarjörümü?Bu su-i zan, bu su-i kast neden?
Göç ettim, mülteci bırakıldım. Ne kadar da genişti gönlü…Bana kalacak bir yer komadı… Bir kamyon arkası sözünü bile söyleyemedim: “gönlünde yer yoksa güzelim ayakta da giderim.”
Keskin bir nişancıya vuruldum. Kurşundan sükutlar yağdırdı üzerime.
Ben konuştum “O” sustu…Ben konuştum “O” sustu…Ben sustum, o su’stu
Gözü kapalı vurdu… Siyah. Siyah’a vuruldum.
…..
Sipersizdim. Vurmam demişti. Güvenmiştim, “susmam” demişti…
Göç ettim, mülteci bırakıldım… Yarım kaldım…
