Değişimin ve Dönüşümün Öncüsü: YetGen’in Parçası Olmak 🏳️

Hayatımda hep anlamlı bir amacım olsun istedim. “Evet, ben bunu yapıyorum ama gelecekte olmak istediğim kişiye ya da bulunmak istediğim yere götürür mü?” diye endişem de olurdu. 🪜

YetGen hayatıma girdikten sonra sivri kenarlarımın törpülendiğini, insanlara yaklaşırken iki pencere yerine bazen farklı pencerelerden bile bakabileceğimi ve aslında yeterince empati kurmadığımı fark ettim. Mizah anlayışım değişirken eleştiri almak ve verebilmenin benden bir şey götürmediği gerçeği ile yüzleştim.

Peki bir mucize mi geldi de elini şıklatmasıyla ben bunları fark ettim ve değiştim?

Böyle bir şey olmadı ve aslına bakarsak hiç kolay bir süreç değildi.

YetGen’i herkes pek çok yerde duyar ve YetGenliler genellikle YetGen için “Aile” kavramını kullanırlar. Burada gerçekten de bir aile var ve hata yaptığımda kimse bana yetersiz hissettirmedi ama ben ister istemez hissediyordum. İlk zamanlar, biraz mesafeli duruyordum ve çok şaşırıyordum: “Daha önce hiç tanımadığın ve sırf YetGenli diye karşındakilere nasıl anlayışlı ve nazik davranabilirsin ki?” diye. Bir YetGenli olmama rağmen yargılayabiliyordum. Dedim ya ben aslında empati kuran bir insan olduğumu sanarken bu benim tam olarak gerçekliğim değilmiş. Ve gördüm ki meğer o insanlar “karşımdakiler” değil, “yanımdakiler”miş. Sonradan anladım.

YetGen, kendimizi geliştirirken başkalarının gelişimlerine de ışık tutabileceğimiz bir ortam oluşturdu. Burada mail yazma ve sözel becerimin geliştiğini bazen stresle bazen de keyifle izledim. Tasarım yapmayı ve YetGen içerisinde kullanabileceğimi, Google araçlarında bazen yapmak istediğim ama bilmediğim bir yöntemi araştırmayı öğrendim. Tüm bu süreçte fark ettim ki bir insanın becerisi gelişirken bu ruha ve karaktere yansımadan olmuyor.

Bir işi yaparken emir yerine rica dilinin önemini kavramak ve hayatında yaşatmak, “biz”i önceliklendirirken kendini oyun dışı bırakmamak. Alma-verme dengesini kendi içinde oturtabilmek ve yeri geldiğinde hayır diyebilmek, yeri geldiğinde de evet diyebilmek...

Nerede vazgeçmem gerektiğini ama nerede vazgeçemeden mücadele etmem gerektiğini gördüm. Cesaret etmenin getirdiği özgüvenin, bazen hata da yaptırabileceğini ve hata yapmanın aslında yemek yemek kadar doğal ve öğretici olduğunu da burada yaşadım. Sadece fark etmekle kalmadım.

Eğitim sisteminin eksik kalan yanları; inisiyatif almak, iyi bir iş çıkarmak ve çaba için takdir edilmek, bilmediğin bir konu/alan için hareket ederken hata yapabilme özgürlüğünün olmamasıymış.

Eğitim sadece ders kitapları, hocalar, sınavlar ve devamsızlıktan çok daha fazlasıymış. Emek vermek, değer üretmek ve bu süreçte zorlansan da hem fiziki, hem ruhsal hem de zihinsel gelişim gösterdiğin bir yaşam biçimiymiş.

YetGen'de lider olmak bana göre hem zor hem de lütuf gibi. Zorlanmalar olabiliyor, bazen to-dolarla dolup taşabiliyorum ama çok güzel arkadaşlıklar elde ettim. Hayatımın en zor zamanlarında ve büyük heyecanlarında, YetGen'de en zorlandığım ve harika gittiğim anlarda yanımda onlar vardı. 8 aydır bu güzel ekiple birlikte olduğuma inanmıyorum bile. Ben, sevginin emek olduğunu gerçekten onlarla yaşayarak gördüm.

Bazen sizi sizden daha iyi anlayan insanlara ihtiyaç duyarsınız. YetGen eğitim sistemindeki boşluğun yerini doldururken aynı zamanda insanların ruhlarında da yer alan boşlukları dolduruyor ama bu “Biri benim yerime yapar nasılsa ile dönmüyor, ‘birlikte yaparız’la dönüyor.”

Bir insanın kaderinin hep kendi ellerinde, ağzından çıkacak bir sözde, duruşunda ve hatta bakışında olduğuna inandım. Eğer bir şeyler iyi gidiyorsa zamanında iyi bir şey yapılmış, kötü gidiyorsa da zamanında kötü bir şey yapılmıştır diye baktım. Bir ülkede, şehirde ya da dünyada değişmesi gereken bir şey görüyorsak belki de dünyanın değil dünyada yaşayan o insanların, bizim, değişmemiz gerekiyordur.

Tam olarak Mevlana’nın dediği gibi: “Dün akıllıydım, dünyayı değiştirmek istedim; bugün ise bilgeyim, kendimi değiştiriyorum.”

Umarım hayatınızda güzel bir dönüşüm yaşamak için tüm iplerin sizin elinizde olduğunu anlarsınız ve hatta biliyorsunuzdur. 🪡

YetGen ailem bana bunu yaşatarak gösterdi. Artık hayatımın yönünü değiştirmem gerektiğinde sadece bildiğim bir söz değil, uygulayabildiğim bir eyleme dönüştü.

İyi ki ❤️