Grandma Moses’un İlhamıyla Kariyerimi Değiştirdim!
Her şey, Instagram’da dolaşırken karşıma çıkan Grandma Moses’un hikayesini okumamla başladı. 2019 yılının sonlarıydı ve Bodrum’daki işimden yeni ayrılmış, okula adapte olmaya çalıştığım bir dönemdi. Bu düşünce aklımı kurcalıyordu.
İnsan 17–18 yaşlarında ne olmak istediğine nasıl karar verebilir ki? Sonuçta o yaşlar, hayatın renkli bir tuvali üzerinde henüz belirgin bir resmin çizilmediği ve fırçaların sadece ilk dokunuşlarını attığı bir dönemi simgeler. Özellikle 17–18 yaşlarında, bu yepyeni tuval üzerinde bir hayat yolu belirlemek oldukça karmaşık bir görev. İlk gençlik yılları, ilgi alanlarını şekillendirir, tutkuları ateşler ve bireylere hayallerini kovalama cesareti aşılar. İnsanlar kendi derinliklerindeki sırları ve arzuları keşfederken, ne istediklerini tam olarak bilememek sürecin doğal bir parçasıdır. Bu belirsizlik, yaşın ve deneyimlerin birleşimiyle zaman içinde netlik kazanır.
Ben ise tam da bu yüzden, izlediğim birkaç filmle, çevremde duyduğum “Şefler çok para kazanıyormuş’’ motivasyonuyla 2016 yılında Gastronomi bölümünü kazandım. İlk yıl her şey çok güzeldi, çalışmaya başlayana kadar. İşin içine girince gerçekten hiç ama hiç sevmedim. Pastane denedim, kahvaltı denedim, Uzak Doğu mutfağı denedim; olmadı. Üstüne eklenen mobbing de tuzu biberi oldu. 2019 Kasım’da Grandma Moses’ın hikayesini okudum. Çoğu kişi gibi ben de çok etkileyici buldum. 78 yaşında resim çizmeye başlayan Moses, 90 yaşında ünlü bir ressam oldu. Vay be!
Daha sonra bir televizyon programından bir kesit gördüm, ismini hatırlayamıyorum şu an ama bir kadın aşağı yukarı şu mesajı veriyordu: “20'li yaşlarında yapamıyorsan 30'larında dene, olmadıysa 40'ında…’’ Ben işte o zaman kariyerimde bambaşka bir alana yönelmek istediğimi fark ettim. Hemen harekete geçemedim çünkü çoktan 3. sınıfa gelmiştim bile. Son bir şans vermek için İtalya’ya gitmeye karar verdim; uzun uğraşlar sonucu, İtalya’da bir restoranın stajyer ilanına başvurdum. Çünkü nedense İtalya’da seversem bu mesleği seveceğime dair bir inancım vardı ama sevemezsem de dönüp üniversite sınavına hazırlanacaktım. Bence evren daha fazla vakit kaybetmemi istemedi ve pandemiden dolayı değil İtalya’ya okula bile gidemedim. İşte o zaman düşünmeye başladım ne istediğimi. İçimde bir yerlerde hep istediğim Psikoloji bölümüne hazırlanmaya başladım. Gerçekten zor bir süreçti ama 2021 yılında hem mezun olmayı hem de üniversiteli olmayı başardım. Psikoloji bölümünü tam burslu bir şekilde kazandım!
Sadede gelelim, bence hiçbir şey için hiçbir zaman geç değil. Herkesin hayat akışı farklı. Oldukça meşhur bir söylem var: Obama 55 yaşında emekli olurken, Trump 70 yaşında göreve başladı. Yani bu dünyada herkes kendi zamanını yaşar.
Ben de 28 yaşındayken tazecik bir Psikolog olmayı umuyorum. Hayatımın bu yeni döneminde, kendimi çok daha mutlu ve tatmin olmuş hissediyorum. YetGen ve TPÖÇG, bu hissimde yadsınamaz bir katkı sağlıyor. Uzun bir süreçti ama bu süreç beni gerçekten istediğim yere getirdi. Unutmayın, her zaman hedeflerinizi gerçekleştirebileceğiniz bir zaman vardır. İyi bir öz disiplin ve inanç ile istediğiniz hedeflere ulaşabilirsiniz. İçsel motivasyonunuz sizi her zaman doğru yola götürecektir. Hayatın bir anlamı olduğuna, her daim değişiklik yapabileceğinize ve hayallerinizi gerçekleştirebileceğinize inanın.
