Herkes Köşesini Kapmış E Ben Nasıl Büyük Adam (!) Olucam?
İlkokula başladığınız ilk gün kimin yanına oturduğunuzu hatırlıyor musunuz? İlk sıra arkadaşınızı, ilk dostunuzu veya ilk rakibinizi ?
Onlar şimdi neredeler, ne yapıyorlar diye hiç merak ettiniz mi?
Ben 20'li yaşlarıma ayak bastığımdan beri çevremdeki insanların nereler yapıp hayatlarını şekillendirdiğini gözlemliyorum. Benim yaşımdaki insanların hayatları şimdi nasıl ilerliyor, nelere sahipler veya nelere sahip değiller inceliyorum. Bir noktada benimle aynı yollardan geçmiş insanların yaptıklarını görmek beni ufaktan etkilemeye başladı.
Bu belli bir kıskançlık duygusundan çıkan düşünceler bütünü olmaktan ziyade hayatımda neleri kaçırdığımı görebilmemi sağlayan bir zil sesi gibiydi. A noktasından B noktasına hareket eden iki arabanın hangisi önce hedefe ulaşacak bunu tahlil etmekti bir nevi.
Yurtdışında okuyanlar, mesleğini ele alanlar, sıfırdan iş kuranlar, yeni bir dil öğrenenler, nişanlananlar hatta çocuk doğuranlar. Çevremde böyle gırla insanla doluydu. Aynı koşullarda filizlenmeye bırakılmış fasulye tanelerinden bazıları pamuktan çıkamamıştı bile ama bazıları işte benim gibi dallanmaya başlayanları izlerken mücadele etmeyi unutmuştu.
Hayata geç kalmışlık hissiyle tanışmam böyle bir zaman diliminde gerçekleşti dostlarım. Üniversitenin ikinci sınıfında birkaç arkadaşımın Erasmus’a gittiğini görüp ben şu an ne yapıyorum diye telaş ettiğim bulutlu bir havada sardı beni bu ürkütücü his. Herkes yavaştan köşesini kapmaya başlamışken ben öylece adım sayıyordum.
Aynı yaşta olduğumuz, bir dönem aynı okulda okuduğumuz bir kız vardı. Kızla yollarımız bir noktada kesiştiği halde birebir hiç tanışma fırsatı bulamamıştık. Ama görüyordum, kızın hayat standartları ideal bir Türk gencinin hep hayalini kurduğu geleceğe doğru ilerliyordu. Arabası, 2+1 evi, ona para kazandıran bir işi ve mutlu bir ailesi vardı. Bense üniversite ikinci sınıfta, ehliyeti bile olmayan beş parasız bir öğrenciydim. Belli ki ben treni çoktan kaçırmıştım, atı alan Üsküdar’ı geçmişti. Bakın dostlarım daha 20'sinde, gül gibi olması gereken gençliğimin ilk adımındayım bunları düşünürken.
Sonra günlerden bir gün hareket berekettir diyerek ufacık, minicik bir adım attım geleceğim için. Kelebek etkisi dedikleri şey tam burada gerçekleşti işte. Başladığım işte önümde kapılar açıldı, bir şeyleri becerebileceğime dair bir güven geldi bana. Kabiliyetlerimin yeteceğine inandığım çoğu göreve en önde koşar oldum. Bu sırada hiç başarısız olmadım mı diye soracak olan dostlarım için cevabım evet olacaktır. Elime yüzüme bulaştırdığım, batırdığım, neden böyle oldu diye kafa patlattığım tonla iş oldu ama gün sonunda onlar bile adım attığımın bir nişanesi olarak omuzlarımı süsledi.
Şimdi aradan geçen üç senenin sonunda olmak istediğim insanın kıyısına hafiften yaklaşırken kendimi karşılaştırdığım o insanlara bakıyorum ve şunu fark ediyorum, ben aslında sadece hayatla yarışıyormuşum. Zamanın bizi bu kadar farklı insanlara çevirmesine kırılmışım ben aslına dostlarım. Benim en ezeli rakibim bünyemde kendine ölesiye yer edinmiş zaman algısıymış aslında.
E şimdi ilerlediğini söylüyorsan geride kalmışlık hissini de yenmişsindir dediğinizi duyar gibiyim dostlarım ama hayır. Belki içimde artık beni diğerleriyle kıyaslayan bir canavar yok ama zaman akıp geçiyor. Onlar yapıyorsa bende yapmalıyım, yaşım geçmeden bitirmeliyim, hevesim kaçmadan halletmeliyim gibi düşünceler akreple yelkovan döndükçe kabuklarından sizler için çıkmayı bekliyor.
Bu hayata geç kalmışlık hissi ne zaman geçer, geçer mi inanın hiç bilmiyorum. Kendimle ve hayatla giriştiğim bu yarışın galibi kim olacak, açgözlü heveslerim ne zaman son bulacak onu da öngöremiyorum maalesef.
Dostlarım keşke gölgesine razı bir fesleğen olabilseydim. O zaman belki hayatla yarışmama gerek kalmazdı.
Bu süreçte dinlediğim, bana ilham olan Spotify’dan dinleyebileceğiniz birkaç podcasti sizler için aşağıya bırakıyorum.
Başlayalım Bakalım — Geç kalmışlık ve kıyaslama hissi- 20'li yaşlarımdan öğrendiklerim
Podcastlendiniz — hala neyin peşindesin: yetersizlik & geç kalmışlık hissi
Yalnız Değilsin — Ruhunu Kaplayan Geç Kalmışlık Hissi | Psikolog İrem Oturaklıoğlu Kaya
Genel Sesler — Hayatta Geç Kalmışlık Hissiyle Nasıl Baş Edebiliriz?
Nevakar — geç kalmışlık hissi
ANLATIREM PODCAST — Geç kaldım, geç! | Geç Kalmışlık Hissi
