Aquatic Dreams

Kendimi biliyorum

Sen seni fark etmediğimi, belki görmediğimi hatta hissetmediğimi düşünüyor olabilirsin. Dün sabah arabanın içinden fark ettim seni ben. Ama ah bu gururum, ah bu gururum!

Güneş parladığı için görmediğim de yalan, ışıklar gözümü de almıyor. Ben sadece korkuyorum…

Deniz feneri

O, yolculuğun içinde; bense çoktan yolcu. Bedenine sığdırmaya niyetlendiği ruhu ile yapayalnız. Ona deniz feneri olup çizdiği yolu aydınlatabilirim veya kendi ışığımı aramak üzere yoluma devam edebilirim. Onu terk edebilirim. Yol ayrımının ilki benim ikincisi onun için karanlık.

Hiç bir ölüm sürpriz ve beklenmedik değil

Tattığımız kayıpların doğanın bir gerçeği olduğunu kabul edersek daha rahat yaşayabilir miyiz acaba?

Ölümlerin sürpriz olmadığını, gidişlerin gelişleri gibi mutlaka yaşanacağını, bir şekilde bir yerlerde daha iyi bir yaşamın var…

Başaracağım

Neyi istediğimi, neyi aradığımı, neyi bulamadığımı ve belki bir kez daha arasam yeniden bulamayacağımın farkına geç de olsa vardım.

Hayat acımasız, bizler ise birbirimize karşı daha acımasızız. Yenilmiş olabilirim, yeniden doğrulamayacağımı sanıp bol miktarda gözyaşı dökebilirim…

Bana hayallerinden bahsettin

Tüm Ankara ayaklarımızın altındaydı ışıl ışıl; gözlerimi kıstım daha uzakları görebilmek için. Sen vardın yanımda enfes kokunla ve neredesyse gerçek kişiliğin ile. Gözlerine baktım, sende baktın. İşte istediğim şey buydu. Sonra sarıldım sana daha önce hiç sarılmamış gibi…

Sakinleş artık, sakinleş!

Kaç gündür esip gürlüyorsun. Bir tek sen mi sanıyorsun acı çeken, sevdiğini kaybeden ve bütün bunlara rağmen yaşamaya devam eden, yas tutmak zorunda olan?

Gerçekten yeter artık! Bıktım bu bitmek bilmeyen nefretinden. Hırçın hırçın dövünmenden, yetmezmiş gibi…

Dön

Çektiğim acı çok fazla.
Mutlu görünüyorum çoğu zaman ama içimde bir yara.
Durmadan kanıyor oluk oluk.

Denizin boyu boyumu geçiyor.
Ciğerlerime doluyor sensizlik.
Kaçacağından korktuğumdan düşüşüm.
Yoksa güneşi bile yakasım var adını…

Ege’de yada Akdeniz’de, olmadı ikisinin kesiştiği yerde…

Öylesine çok ihtiyacım var ki seninle kitaplarla dolu bir odada uyanmaya, camdan giren güneşle kamaşan gözlerimizi sonsuz, mavi ve kıyısında beyaz köpüklerin olduğu bir denizle doyurmaya.

Hayal kurmak güzeldir fakat bazen canını acıtır.

İlk önce biçimsiz bir otomobil çizdi dolmuşun buharlı camına. Gitmek istiyordu belki de, yaşadığı çevreden, etrafındaki insanlardan, ona hayatı dar edenlerden kaçmak istiyordu.