Zagubiony
Wysyłam fragment,Pierwiastek pokreślonej strony — Nie słucha niktZabrudzony, niewyraźnyWśród druku schludnego — ZagubionyZnikł.
Żegnaj czasie przeszły,Marną strawą mi byłeś.Ze smaku wyżuty,Podjadany na siłę.
Złamanym w pół krokiemPrawidłowość kierunkówDefiniować będęOd początku — do skutku.
Mój niedawno zmarły ojciec pisał swego czasu poezję. Tworzył dla siebie, zapisując wiersze w…
Mijam cię pod każdym dębemrzucającym cień na nasze spojrzenia,Nie dostrzegasz mnie nawet gdyliście z nich strącam późną jesienią.
Nie słyszysz, gdy cicho nucęw rytm z wiatrem pieśni do ucha,Nie usłyszysz, a może…a może po prostu nie słuchasz.
Znicze w sześciopaku niosę swojej żonieKupiłem z przeceny, każda za złotówkęNadawali skoki, gdy wpadła w agonięDługo nie cierpiała, rak jej pożarł trzustkę
miłość podstępna jestniespodziewanawślizgnie się do łóżkapoplami poduszki
zostawi czarne włosyna białej pościelinapuści motyli pod pępek
Pachnący bez zdobi opuszczone domyKtórych okna szczerzą kły szyb popękanychSfatygowane płoty trwają w ukłonieDywan traw dzikich przykrywa ludzkie ścieżki
Na wyciągnięcie ręki —na głowy skinienie,skierowanie wzrokuskąd szeptów brzmienie— jesteś.
14/11/2014
Widzę ichKrzątają się po mieścieKtórego istnienia nie pamiętają nawet drzewa
OddychamIch wiarą w nieskończonośćZdmuchniętą cieplejszym powiewem południowych krain
