Ellerini ellerime ver.Biraz kalsınlar öyle.Avuçlarımdankanat çırpıp uçacak bir kuş gibi tutayım.Ama uçmasınlar.Sen de gitme.Hiç…
En aydınlık gecemsin.Saçlarının dalgasında,saçlarının karanlığında,saçlarının ormanında kaybolurum.
“şaire…Hayat boyu, hayatın anlamını hep hissetmen dileğiyle…”
Ben basit şiirler yazardım,herkes gülerdi.Sen de.
Yaşamadıklarımı yazamadım yaşamış gibi hiç bir zaman.Dışarda şiir yazılmış ağıt diye, içerde kara kaplı bir roman.
Saçların rüzgarlarda salınır,rüzgarları koparsam saçlarından,dağılır. Dağıtırım.Özlemişim yok etmeyi,güzel bir şeyleri.Çayır çayır dolaşırım…
Kurumuş çimenlerin üstünde yatarken sırt üstü,koca bir çınar ağacıydı gözümü açtığımda gördüğüm.Mavi bir sonsuzlukta hiç bozulmayan rengi…
Hadi o sokağa gidelim.Ayağımızın altındaki bu şehir cayır cayır yanarken,baldırlarımızı okşayacak tek rüzgarın estiği sokağa.Hafif müzik…
Küçük dilin sussa da büyük kız,ben anlarım ellerinin,ellerime kenetlenişinden.Dahası parmaklarının,akşam kızılında buğday tarlasına dalan…
Ben senden uzakta,böcekli bir dar odada,aklımda kalan, mimiklerinle yaşıyorum.Aklımda, kalan mimiklerinde yaşıyorum.
