Solipsist 00
Solaris, ılık bir eylül akşamı hızla akan hayatının kasvetinden yorulmuş, yürüdüğü boş caddenin köşesinde görünen parkta heybetli bir gökdelene benzeyen ağaca sırtını yaslamıştı. Boş olduğu halde karmaşık görünen zihninden, yorgunluk belirtilerinin sonucu olarak bir anlık uykuyu geçiriyordu.