[สปอย] Ao no Kanata no Four Rhythm รูทอาสึกะ (Part 1/3)
--
หมายเหตุ: บทความนี้ผมไม่ใช่ผู้เขียน ผม copy มาจาก http://forum.tirkx.com/main/showthread.php?196740
ซึ่งเว็บถูกปิดมานานแล้วผมไม่ได้บันทึกไว้ว่าใครเป็นคนเขียนบทความนี้ ถ้าใครเป็นผู้เขียนบทความนี้หรือรู้จักคนที่เขียนบทความนี้ รบกวนบอกหน่อยครับ ผมยินดีใส่เครดิตให้
[Load Save 1]
……เข้าใจแล้ว
ไม่ล่ะ เรื่องนั้นทำไม่ได้
เลือก > ……เข้าใจแล้ว
…..ใช่แล้ว
อาสึกะกำลังบอกให้ผมสู้อยู่
กับไอปีศาจนั่น ปีศาจที่คอยบอกให้ผมปฏิเสธ FC นั่น
มาซายะ : สมัยก่อนน่ะนะ
อาสึกะ : คะ……..?
มาซายะ : สมัยที่ยังฝึกกับอาโออิซัง ตอนนั้นสุดยอดสุดๆเลยล่ะ
อาสึกะ : อะ………
เป็นครั้งแรกเลยที่พูดเรื่องนี้กับอาสึกะแบบตรงๆ
แต่เพราะเป็นตอนนี้ต่างหาก ถึงคิดว่าต้องเล่า
มาซายะ : ทุกวันๆ เอาแต่คิดถึง FC ไม่ว่าจะตื่นจะนอนก็คิดว่าต้องไปอยู่บนท้องฟ้าตลอดเลย ตอนนี้เองบางทีก็ยังนึกแบบนั้นอยู่เลย บ้าจนครอบครัวเป็นห่วง ฝึกแบบเอาเป็นเอาตายสุดๆ
มาซายะ : แต่ว่านะ พอได้ฝึกไปเรื่อยๆแล้ว วันนึง อยู่ๆร่างกายก็รู้สึกตัวขึ้นมาน่ะ
อาสึกะ : รู้สึกยังไง…..เหรอคะ?
มาซายะ : ร่างกายขยับไปเองโดยไม่ต้องคิดเลยล่ะ รู้สึกเบาหวิวอย่างบอกไม่ถูกเลยเป็นความรู้สึกที่แปลกมาก รู้สึกร่างกายขยับไปเองก่อนจะได้ทันคิดซะอีก อ่านทางฝ่ายตรงข้ามได้ก่อน แล้วมุ่งหาเป้าหมายเพื่อทำแต้ม บินไปบนท้องฟ้าคราม
อาโออิซังเคยบอกไว้ ว่าผู้เล่นที่ทำได้แบบนั้นก็พอมีอยู่บ้าง
มาซายะ : ก่อนหน้านั้นนิดหน่อย ตอนที่ฝึกให้อาสึกะน่ะ บอกตามตรงว่าเธอเก่งกว่าที่คิดไว้มากเลยล่ะ
มาซายะ : แต่ตอนนี้ถ้าอาสึกะหวังที่จะไปไกลกว่าที่เป็นอยู่ล่ะก็…
ผมหันไปทางอาสึกะแล้วเริ่มพูด
มาซายะ : อาสึกะ
อาสึกะ : คะ?
มาซายะ : เข้มงวดมากเลยนะ อาจจะไม่ได้ฝึกแบบเล่นๆอีกแล้วก็ได้นะ
อาสึกะ : ค่ะ!
พวกเรายิ้มให้กันแล้วตั้งใจอย่างจริงจัง
ดีล่ะ ลองกันซักตั้ง
อินูอิที่ว่าสูง ด้วยวิธีบินของพวกเราจะชนะให้ได้เลยคอยดู
มาซายะ : แต่ ถึงมันจะดูขัดแย้งกันอยู่กับเรื่องเข้มงวด แต่ที่อาสึกะบินอย่างสนุกสนานมันก็สำคัญนะ
อาสึกะ : เอ๊ะ งั้นเหรอคะ?
มาซายะ : อา ไปด้วยกันกับฉันจน……….
สิ่งที่พูดไม่จบ ผมกลืนมันลงไปแล้วหยุดพูด
มาซายะ : ถ้าไม่ไปให้สุดจะไม่ยอมให้เลิกก่อนแน่
อาสึกะ : เรื่องนั้น………..
อาสึกะ : เรื่องนั้น สำคัญที่สุดสินะคะ
มาซายะ : อืม
ถ้าอาสึกะที่อยู่มาวันนึงก็ไม่อยากบินขึ้นมา ผมจะไม่ยอมให้เกิดเรื่องนั้นเด็ดขาด
เพราะอยากจะมองอาสึกะที่บินอย่างสนุกสนานและร่าเริงตลอดไปยังไงล่ะ
เพราะงั้นผมจะสู้ไปด้วยกันกับเธอ
เพื่อไปถึงปลายฟ้าได้ก่อนใคร และเพื่อรอยยิ้มของเธอ
มาซายะ : ดีล่ะ งั้นมาเริ่มกิจกรรมชมรมกันเถอะ
อาสึกะ : ค่ะ รบกวนด้วยนะคะ โค้ช
ตอนต่อไป ฝันที่ได้โบยบินไปบนฟ้า
ระหว่างที่หลับ มาซายะฝันถึงตอนที่ได้บินครั้งแรก แต่ฝันสลายด้วยการปลุกของมาโดกะ
มาซายะตื่นขึ้นมา ดูเหมือนสาวๆกำลังฝึกกันอยู่ มาโดกะโวยมาซายะว่าไม่ยอมนอนให้พอ ถึงได้ต้องมางีบคาสนามเงี้ย
มาซายะอธิบายให้ฟังว่าต้องวางแผน คิดแผนฝึกให้อาสึกะ กลับไปก็ทบทวนแผนผัง แล้วก็จดบันทึกการฝึก ในฐานะโค้ชมันก็เลยต้องทำ
ย้อนกลับไปหลายวันก่อน จารย์ช่วยจัดการลงทะเบียนให้สมาชิก FC ของคุนาฮามะไปลงการแข่งฤดูใบไม้ร่วงด้วย
ซึ่งการแข่งนี้เป็นการแข่งสุดท้ายแล้วของปี3 ส่วนประธานชมรมที่ต้องปลดออก ก็ให้มาซายะรับหน้าที่ไป ซึ่งสาวๆก็เห็นด้วย
เป้าหมายคราวนี้ มาซายะหวังจะไปให้ถึงซักรอบ4คน ส่วนอาสึกะบอกว่าอยากชนะซากิ(ขอใช้ชื่อเลยแล้วกัน ไม่อยากใช้นามสกุลแล้ว กันสับสน)
แล้วอาจารย์ก็พูดขึ้นมาว่าซากิจะอยู่ญี่ปุ่นแค่การแข่งที่จะถึงนี้เป็นนัดสุดท้าย จากนั้นจะออกจากญี่ปุ่นเพื่อไประดับโลก
แล้วก็รอบนี้ชินโดไม่ลง หมายความว่าซากิแชมป์แทบจะแน่นอน เพราะงั้นถ้าจะดันให้ไปสู้ซากิ คงติวเข้มได้คนเดียวเท่านั้น
มิซากิจึงบอกให้อาสึกะไปสิ ตอนแรกอาสึกะก็ทำท่าจะปฏิเสธ แต่สุดท้ายก็ยอมรับ พอประชุมกันจบก็เคลื่อนตัวไปที่หาดเพื่อเริ่มฝึก ไม่มีสาระสำคัญอะไรต่อจากนั้น
ตกดึกอาสึกะฝึกกับริกะต่อ ริกะบอกมาซายะว่าอาสึกะเก่งขึ้นมาก ทั้งที่ไม่นานนี้ยังเป็นมือใหม่แท้ๆ แถมบอกด้วยว่าอาสึกะมีพรสวรรค์ที่น่ากลัวมาก
ต่อให้เป็นชินโด อีกหน่อยก็คงแซงได้แน่ ซึ่งมาซายะก็เห็นด้วย
หลังฝึกอาสึกะเสร็จกลับมาที่ห้องนอน มาซายะคิดอะไรหลายๆอย่างคนเดียว จริงอยู่ที่อาสึกะมีพรสวรรค์ในการพัฒนาไปได้แบบไร้สิ้นสุด
แต่มันจะพอที่จะชนะซากิเหรอ? มาซายะเปิด PC เข้า FC fanpage แล้วเริ่มหาข้อมูลไปเรื่อย แล้วก็เลื่อนไปเจอหัวข้อ “ผู้บงการน่านฟ้า”
มาซายะลองวิเคราะห์คนที่ชื่ออินูอิ ซากิ ก็พบว่าซากิไม่ได้แข็งแกร่งแค่เทคนิค แต่เก่งวิธีการด้วย ในการแข่งฤดูร้อนที่ผ่านมาเท่าที่มาซายะดู
คงมีเพียงอาสึกะที่มีความเป็นไปได้ไม่สิ้นสุดเท่านั้นที่จะพอสู้ซากิไหว แต่ในใจก็ยังกังวลว่าถ้ามันไม่ไหวล่ะ?
มาซายะได้แต่เก็บความกังวลนั้นไว้ แล้วล้มตัวลงนอน
วันต่อมาระหว่างคาบเรียน มาซายะคิดถึงคำพูดที่อิริน่าพูดในวันแข่งว่า “FC ที่แท้จริง” ระหว่างที่คิดอะไรเพลินๆ ในห้องเรียนก็ได้ยินเสียงใบพัดเฮลิคอปเตอร์
มาซายะที่มองออกไปนอกหน้าต่างก็ตกใจอุทานว่าเอาจริงดิเฮ่ย อาสึกะ มิซากิ มาโดกะที่เห็นเข้าก็มารวมตัวกับมาซายะด้วย
เท่าที่ดูคอปเตอร์ข้างตัวเครื่องเขียนว่า Avalon ระหว่างที่สาวๆคุยกันอยู่ก็มีประกาศ
ว่าคอปเตอร์ที่ลงจอดเป็นแขก ให้อยู่ในความสงบ แล้วก็ประกาศเรียกจากอาจารย์ให้มาซายะไปที่ห้องพักครูหลังเลิกเรียน
หลังเลิกเรียนมาซายะไปที่ห้องพักครู แล้วเล่าให้ฟังว่าจารย์คุยกับอิริน่าเรื่องที่จะให้ทางคุนาฮามะแข่งกับซากิ
กลับมาทางปัจจุบันอาจารย์ถามว่ามาซายะจะเอายังไง มาซายะปฏิเสธเพราะคิดว่าเป็นแผนบดขยี้ทางนี้แน่
จารย์พูดต่อว่าตอนที่เห็นสายตาที่อาสึกะมองการแข่งชินโด-อินูอิ จารย์บอกว่าน่ากลัวมาก เพราะมันเป็นสายตาของคนที่มองไปได้ไกล
เป็นสายตาของพวกผู้มีพรสวรรค์ถึงจะเข้าใจ(คงประมาณนักคณิตที่ค้นพบสมการใหม่แล้วมองว่าเป็นเรื่องวิเศษ กับชาวบ้านธรรมดาที่งงว่ามันคืออะไรนั่นแหละ)
แล้วก็บอกมาซายะว่าโอกาสแบบนี้หาไม่ได้แล้ว ลองหน่อยมั้ย มาซายะคิดนิดหน่อย ก่อนจะเปลี่ยนใจตอบตกลง
มาที่หน้าห้องชมรม อิริน่าก็มารออยู่แล้ว มาซายะถามว่ามีเป้าหมายอะไร อิริน่ายิ้มแล้วบอกแค่อยากให้ซากิได้พัฒนา เพราะไคเรียว(โรงเรียนของซากิ)
ไม่ค่อยมีผู้เล่นเก่งๆเท่าไหร่ มาซายะเลยบอกตกลงการแข่ง แล้วขอลาไปเตรียมตัว
พอบอกเรื่องทั้งหมดกับทุกคนในชมรม ก็ได้อาสึกะไปเป็นตัวแทนสู้ ซึ่งอาสึกะก็ดีใจยิ้มร่าที่จะได้สู้กับซากิ
มาที่ริมหาด การแข่ง อาสึกะ-ซากิ Second เป็นมาซายะ-อิริน่า แล้วก็ประธานเป็นกรรมการ
มาซายะบอกให้อาสึกะเล่นไปตามปกติ พอเริ่มให้ shortcut เพราะ All-Rounder สู้ Speeder ไม่ได้
อาสึกะทำถ้ากังวลนิดหน่อยแต่ก็ตั้งใจฟังที่มาซายะพูด หลังพูดจบก็เตรียมตัวเริ่มการแข่ง
การแข่งเริ่มขึ้น
ซากิพุ่งไปที่ทุ่น2 ส่วนอาสึกะ shortcut ซากิได้ไป1แต้ม แต่พอแตะทุ่นเสร็จ ซากิก็หายไปจากมุมมอง
อาสึกะรีบถามมาซายะว่าเกิดอะไรขึ้น มาซายะบอกมิซากิพอแตะทุ่นก็บินแนวตั้ง 90องศาขึ้นไปอยู่ด้านบน
ซากิมองลงต่ำมาหาอาสึกะ ส่วนด้านล่างอิริน่าบอกให้ซากิใช้ birdcage เลย ซากิรับคับแล้วเริ่มกลยุทธที่ว่า
เนื่องจากไมค์เป็นแบบได้ยินทั้งสนาม ทางมาซายะเลยได้ยินด้วย
มาซายะเริ่มคิดนิดหน่อยว่ามันต้องเป็นกลยุทธแบบเดียวกับที่มิซากิใช้กับริกะแน่ คือไม่คิดทำแต้ม แค่ให้ฝ่ายตรงข้ามทำอะไรไม่ได้
แผนเลยออกมาเป็นให้อาสึกะบินเข้าไปหาทุ่น2 เพื่อล่อให้ซากิพุ่งดิ่งไปแตะทุ่น3 พอซากิพุ่งไปแตะทุ่น3 ให้อาสึกะ air kick turn ยูเทิร์นกลับเพื่อไล่ตามไป
อาสึกะรับคำแล้วเริ่มแผนทันที พออาสึกะพุ่งไป ซากิก็พุ่งไปแตะทุ่น3ตามแผน อาสึกะ air kick turn กลับแล้วไล่ตามซากิไปติดๆ
แต่ซากิเร็วกว่าหน่อย มาซายะที่คิดว่าอาจจะตามไม่ทันแล้วก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะเกมพึ่งเริ่ม ยังมีโอกาสแก้ตัวอีก
ระหว่างนั้นทางมาซายะและอาสึกะก็ตกใจ เพราะซากิไม่แตะทุ่น แต่หันหลังกลับมาเผชิญหน้าอาสึกะ ทั้งที่อยู่ใกล้ทุ่นแต่ก็ไม่แตะ
มาซายะลังเลนิดหน่อย แต่ก็บอกให้อาสึกะเข้าไป dogfight ทั้งอย่างนั้นเลย พออาสึกะพุ่งเข้าไป ซากิก็ใช้แขนปัดอาสึกะกระเด็นไป
อาสึกะที่กระเด็นไปก็พุ่งเข้าหาซากิอีกครั้ง แต่ก็โดนซากิปัดกระเด็นอีก หลังจากลองหลายครั้ง มาซายะก็บอกเปลี่ยนแผน เพราะอาสึกะเริ่มเหนื่อยแล้ว
มาซายะบอกให้ลืมเรื่อง dogfight แล้วพุ่งไปแตะทุ่นเลย อาสึกะรับคำแล้วพุ่งไปแตะทุ่นทันที แต่ซากิก็ตามหลังมาติดๆ และบินด้วยความเร็วเท่าอาสึกะ
ถ้าอาสึกะอยู่ล่างก็จะบินให้เหนือกว่าด้วยความเร็วเท่ากัน เป็นการกดดันทุกมุมให้เป็นไปอย่างใจคิด
หากลดความเร็วลงต้องโดนแตะหลังแน่ อาสึกะบอกไม่มีทางออกเลย มาซายะได้แต่คิดว่านี่เหรอ “ยุทธการกรงนก(birdcage)”
ไม่ว่าจะหนีไปที่ไหนก็จะถูกตามราวกับอยู่ในกรงนก ไม่มีทางเลือก ไม่มีทางหนี ไม่มีทางทำแต้ม
มาซายะบอกให้อาสึกะลดระดับลง แล้วใช้ air kick turn หนีไปในแนวตั้ง แต่ซากิก็บินตามขึ้นตามไปติดๆด้วยความเร็วที่เหนือกว่า
แผนล่มโดยสมบูรณ์และกลายเป็นสภาพเดิมที่อาสึกะถูกประกบจนขยับไม่ได้
มาซายะสิ้นหนทางแล้วเริ่มพิจารณาคนที่ชื่อซากิ ว่าการเล่นนี้เป็นการเล่นที่แหกกฎการเล่น FC โดยทั่วไปแล้ว
เป็นการเล่นที่ไม่สนการทำแต้ม แค่รักษาตำแน่ง กดดันฝ่ายตรงข้ามราวกับลูกไก่ในกำมือ เปลี่ยนสนามให้เป็นเวทีๆมีแต่ตัวเองที่อยู่เหนือกว่า
ทางด้านล่าง อิริน่าบอกซากิว่าเหลืออีก1นาที ซากิรับคำแล้วตามประกบอาสึกะไปจนจบการแข่ง แต้มจบที่ซากิเป็น 1–0
จบการแข่งขัน อาสึกะลงมาที่ริมหาย แล้วหมดแรงนั่งลงกับพื้น
อิริน่ายิ้มร่าเข้ามาแล้วบอกเป็นการแข่งที่ดีนะคะ มาซายะที่หมดความอดทนแล้วกำลังจะบอกว่าไอการแข่งแบบนี้เนี่ยนะการแข่งที่ดี?
มิซากิก็ชิงพูดขึ้นมาก่อน มาซายะกำลังจะห้ามมิซากิ แต่มิซากิบอกให้เงียบไปเลย เพราะเธอสุดทนแล้ว แล้วเริ่มพูดไปทางอิริน่า
บอกไอการแข่งที่แค่แตะทุ่น2แล้วก็บินไปมาจนหมดเวลาเนี่ยนะการแข่ง? อย่ามาล้อเล่นน่า
(ปล.แฟนบอลคงจะเข้าใจนะว่าการยิงได้1ประตู แล้วเลี้ยงบอลส่งไปส่งมาที่กองหลังไม่ยอมบุกจนจบเกม มันชวนเซ็งแค่ไหน?)
อิริน่าทำท่าไม่ใส่ใจอะไรแล้วบอกผลลัพธ์คือทุกอย่าง นี่แหละคือวิธีการของพวกเธอ “FC ที่แท้จริง” FC ที่คนอื่นเล่นมันไม่ใช่ FC ซะหน่อย
จากนั้นจึงบอกลา แต่มาซายะห้ามไว้แล้วเริ่มพูดว่าครั้งนี้แพ้ราบเลย แต่พวกเรามีปีกของพวกเรา ในอนาคตต้องไปได้สูงกว่าพวกคุณแน่
ถึงตอนนั้นจะนำหน้าไปให้ไกลกว่าพวกคุณเลยคอยดู อิริน่ายิ้มนิดหน่อยก่อนบอกว่าแล้วจะรอดูแล้วจึงเดินจากไป
มาซายะสาบานกับตัวเองว่าจะชนะให้ดู จากนั้นจึงหันไปหาอาสึกะเพื่อถามสภาพ
อาสึกะตะโกนลั่น
อาสึกะ : เจ็บใจจจจจจจจจจจจจจจจจจจ!! เจ็บใจค่ะ เจ็บสุดๆ!!
มาซายะ : หา?
อาสึกะ : จี๊ดใจสุดๆเลยค่ะ!!
มาซายะ : อาสึกะ……..
อาสึกะ : โดนเล่นเละเลยคะ เละสมบูรณ์แบบเลยค่ะ
อาสึกะ : มือเท้าขยับไม่ไหวเลยค่ะ ได้เจอแบบนี้มันสุดๆจริงๆค่ะ ได้รู้อะไรเพิ่มเยอะเลย
อาสึกะ : แต่ว่า ได้เจอกับคนที่สุดยอดแบบนั้นมันน่าสนุกจริงๆค่ะ
อาสึกะ : ฉันจะพยายามๆให้มากกว่านี้ การแข่งฤดูใบไม้ร่วงนี้จะชนะอินูอิซังให้ได้เลยค่ะ
อาสึกะ : เอ๊ะ? มาซายะซัง เป็นอะไรเหรอคะ?
มาซายะ : อ ไม่มีอะไร…….
อะไรกันนะ ไอความรู้สึกนี้
อาสึกะนี่แปลกจริงๆนั่นแหละ คิดคนละแบบกับพวกเราอยู่เสมอ
ทั้งที่ผมกับมิซากิได้แต่เจ็บแค้นที่ทำอะไรไม่ได้เลยแท้ๆ
แต่อาสึกะไม่ได้รู้สึกอะไรแบบนั้น แล้วมองไปแต่ข้างหน้า พร้อมทำหน้า “ไงล่ะ” ให้ดู
ผมโดนนำไปจริงๆนั่นแหละ ไม่ว่าเมื่อไหร่เธอก็นำผมไปตลอดเลย
อาสึกะ : อ เอ่อ มาซายังซัง?
ผมคิดได้แล้วจึงพูด
มาซายะ : อาสึกะ
อาสึกะ : คะ?
มาซายะ : ….ต่อไป ยังไงก็ต้องชนะนะ
ผมยื่นมือไปหาอาสึกะที่กำลังนั่งอยู่
มาซายะ : ถ้าเป็นอาสึกะล่ะก็ทำได้แน่ ……ขอสัญญาเลย
อาสึกะ : อะ…….
อาสึกะยิ้มออกมาแล้วตอบรับ
อยู่ๆมาชิโระก็เข้ามาขวางบอกอย่าเข้าโลกส่วนตัวกันได้มั้ยคะ มาชิโระไปรวมกับมิซากิแล้วบอกมาซายะว่า
ให้ใช้พวกเราช่วยฝึกอาสึกะ เพื่อให้ชนะการแข่งที่จะถึงนี้ด้วย มาซายะบอกว่าดีแล้วเหรอ?
มาชิโระบอกเธอแค้นมากกว่าอีก ยังไงก็ต้องแก้แค้นให้ได้ ถึงได้ส่งอาสึกะไปเป็นตัวแทนของพวกเรา
มาซายะคิดนิดหน่อยก่อนตบตกลง อาสึกะทำหน้าเศร้านิดหน่อย แต่มิซากิเข้าไปข้างหลังแล้วบีบอปไปอาสึกะ
บอกฝากด้วย อาสึกะหน้าแดงบอกให้ปล่อยแล้ววิ่งหนีไป จากนั้นสาวๆก็เล่นวิ่งไล่จับกัน โดยมีมาชิโระที่หึงเพราะมิซากิไปอี๋อ๋อกับอาสึกะไล่ตามไป
มาซายะคิดในใจว่างานใหญ่แน่ ต้องทำให้ได้เลย กลับไปบ้านก็ต้องเตรียมเมนูฝึกกับแผนรับมือเพิ่มอีก ประธานก็เข้ามาร่วมด้วยว่าเอาไงเอากันล่ะวะ
วันต่อมาที่ห้องชมรม
ประชุมสมาชิกชมรมพร้อมหน้าโดยไม่มีอาจารย์ มาซายะบอกคิดจะหาวิธีชนะพวกซากิ เลยเรียกประชุมวิธีฝึกอาสึกะ
มาซายะก็ลองถามความเห็นของอาสึกะที่ไปแข่งมา
Credit : คุณ rorono จิ๊กมา ไม่ได้ขอแต่อย่างใด — -
มาซายะถามต่อว่าอาสึกะไปแข่งมาแล้วรู้สึกยังไงบ้าง อาสึกะบอกว่าทั้งที่พยายามทำหลายๆอย่าง ขยับหลายๆแบบแต่ไม่ได้ผลเลยซักอย่าง
บอกอีกว่าคิดแผนอะไรไม่ออก แล้วก็ไม่ถนัดด้วย มาซายะพยายามลองคิดแผนขึ้นมา แล้วมุ่งเป้า ก่อนอื่นต้องหาวิธีจัดการยุทธการนี้ไปให้ได้ก่อน
สาย fighter เป็นตัวแปรสำคัญของแผนนี้ แล้วก็คิดถึงสมาชิกชมรม3คนที่มาช่วยอาสึกะ ประธาน มาชิโระ มิซากิ มาซายะที่ปิ๊งขึ้นมาได้จึงเล่าให้สมาชิกฟัง
แผนที่ว่าคือให้3คนรุมอาสึกะคนเดียว เพราะการจะเอาชนะซากินอกจากจะเป็นสาย Speeder แล้วหนี สู้ฝึกให้อาสึกะ Fighter ได้ดีกว่านี้ดีกว่า
ทุกคนมองว่ามันเกินตัวราวกับพวกมังงะต่อสู้เลยนะ ไอ3รุม1เนี่ย แต่ก็รับคำว่าจะทำตามที่บอก
มาที่สนาม
สมาชิกมีประธานกับมาชิโระเป็น Speeder และมิซากิ Fighter การรุมแบบนี้จะให้แพทเทินที่ต่างกันหลายแบบแน่ เป็นการฝึกที่ดีเลย
แล้วอธิบายหน้าที่ให้แต่ละคนฟัง ก่อนอื่นให้มิซากิที่เป็นไฟเตอร์กางแขน แล้วขวางอาสึกะไว้ด้านหน้า เล่นให้หนักเลย
ให้มาชิโระตามประกบด้านตรงข้าม โดยมีอาสึกะเป็นจุดศูนย์กลาง ตามกลไกการหมุนของระบบสุริยะ
พอทำแบบนี้อาสึกะก็จะหันหลังให้มาชิโระ ถ้ามีโอกาสให้มาชิโระแตะหลังอาสึกะทันที ส่วนอาสึกะก็ให้ระวังหลังด้วย
ส่วนประธานให้บินไปรอบๆด้านบนอาสึกะ แล้วให้กดดันอาสึกะจากมุมสูง แล้วก็ถ้ามีช่องว่างก็ให้แตะหลังเลย
ทุกคนตอบรับแล้วเริ่มลงมือฝึก ระหว่างนั้นมาซายะก็ไปหาอาจารย์ แล้วรายงานวิธีการฝึก อาจารย์ก็เห็นด้วย
มาซายะกลับมาที่ชมรม เจอมาโดกะ มาโดกะบอกสาวๆเปลี่ยนชุดกันอยู่ ทำเอามาซายะแฟลชแบ็คถึงตอนที่ส่องสาวเปลี่ยนเสื้อผ้าในรถคราวก่อน
มาโดกะแสยะยิ้มบอก ยังติดหนี้กันอยู่นะ ถ้ามีธุรกิจอะไรกับมาซายะท่าทางจะได้คุยกันยาว มาซายะได้แต่กลืนทั้งหมดลงไปในคออย่างหมดหนทาง
ทุกคนที่เปลี่ยนชุดเสร็จก็ออกมาเจอมาซายะ อาสึกะอยู่ในสภาพหมดแรงจนตาปิดเดินขาอ่อนไม่มีแรง มาซายะเลยอาสาพาอาสึกะไปส่งที่บ้าน
มาโดกะแซวว่าแค่ส่งนะ อย่าไปจู๋จี๋อะไรกันเข้าล่ะ
ระหว่างมาส่ง มาซายะให้อาสึกะยืมไหล่บินไป มาซายะเรียกอาสึกะ แต่อาสึกะหลับไปแล้ว
มาซายะที่มองหน้าด้านข้างของอาสึกะก็พึมพำว่าน่ารักดีแฮะ แล้วก็คิดถึงคำพูดของมาโดกะ มาซายะคิดในใจว่าพรุ่งนี้หล่อนโดน log out เป็นหมีแน่ จำไว้เลย
ระหว่างนั้นมาซายะก็ได้แต่อดทนต่อความน่ารักที่อาสึกะมีไปตลอดทางกลับ
คืนเดียวของวันนั้นอาจารย์ก็โทรหาใครบางคนเพื่อตกลงอะไรกันบางอย่าง
วันรุ่งขึ้น
ชินโด ริกะ ชิราเสะมาเจอกันโดยมิได้นัดหมายที่โรงเรียนคุนาฮามะ ชิราเสะที่นึกได้ก็อ๋อขึ้นมาในใจว่าฝีมือยัยนั่นนี่เอง
ทั้ง3เคลื่อนที่ไปที่ริมหาด แล้วดูพวกอาสึกะฝึก ชิราเสะขมวดคิ้วนิดหน่อยก่อนบอก ค่อนข้างหนักเหมือนกันนะเนี่ย
อาสึกะโดนประกบหน้าหลัง มิซากิที่เห็นอาสึกะเผลอเลยพุ่งเข้าไปเพื่อจะ dogfight แต่อาสึกะหลบได้
อาสึกะที่หลบได้ก็บินไปเข้ามือมาชิโระ มาชิโระจะ dogfight แต่ก็พลาดอีก จากนั้นประธานก็ลงมาจากมุมสูงแล้ว dogfight อาสึกะ
แต่อาสึกะหลบแล้วทำแตะหลังประธานได้แต้มมา พอฝึกรอบสุดท้ายนี้เสร็จ ทุกคนก็ลงมาริมหาด
มาซายะถามความเห็นชิราเสะก่อนว่าอาสึกะตอนนี้เป็นยังไงบ้าง ชิราเสะสวนกลับมาว่าแล้วมาซายะคิดว่าไง
มาซายะบอกแค่นี้ยังชนะซากิไม่ได้หรอก อาสึกะที่ฟังอยู่ด้วยก็สะดุ้งขึ้น ชิราเสะหันไปถามชินโดว่าๆไง
ชินโดบอกตอนนี้อยากจะลองแข่งกับอาสึกะจริงๆ มาซายะยอมรับ ส่วนอาสึกะก็บอกอยากแข่ง การซ้อมระหว่างโรงเรียนจึงเริ่มขึ้น
เริ่มเกม
(อธิบายก่อนว่าอาสึกะเป็น All-Rounder ส่วนชินโดเป็น All-Rounder แบบปรับแต่งสเปคกราชูให้ค่อนไปทาง Speeder
การกำหนดสเตตัสของกราชูขึ้นอยู่กับความสามารถของผู้ใช้ ตราบใดที่ยังคอนโทรลรองเท้าได้จะปรับแต่งยังไงให้ถูกใจผู้ใช้ก็ได้
แต่ส่วนใหญ่จะมีการลดสเตตัสนู่นนี่เพื่อให้มันบาลานซ์ การปรับแบบสุดสเปคทุกสายเลยแทบเป็นไปไม่ได้)
อาสึกะพุ่งไปแตะทุ่น2 ส่วนชินโด shortcut ริกะบอกหายากนะที่ชินโด shortcut ทั้งที่เร็วกว่า All-Rounder ปกติแน่นอนแท้ๆ
อาสึกะแตะทุ่น2ได้มา1แต้ม ระหว่างนั้นชินโดก็มองมาหาอาสึกะ มาซายะที่รู้สึกตัวก็เข้าใจทันที ว่าชินโดกำลังเลียนแบบซากิอยู่
แต่พอลองดูการเคลื่อนไหวดีๆก็พบว่ามันไม่ใช่ ชินโดทิ้งทุ่น2 มันไม่ใช่วิธีการของซากิ ชินโดไม่ได้ต้องการแต้มเพื่อขึ้นนำแต่แรกแล้ว
อาสึกะถามมาซายะว่าจะเอายังไง มาซายะบอกให้เล่นมุมสูง อาสึกะรับคำแล้วเพิ่มระดับความสูง ชินโดที่อ่านออกก็มาขวางอาสึกะไว้ได้
มาซายะบอกให้ลองสะบัดให้หลุดดู แล้วรักษาระยะห่าง อาสึกะบินต่ำลง แต่นั่นคือที่ชินโดเล็งไว้ แล้วแตะหลังได้มา1แต้ม
อาสึกะที่เสียหลักก็โดนชินโดทำแต้มต่อเนื่อง แต้มอาสึกะตามอยู่ 1–2 มาซายะบอกให้อาสึกะ air kick turn หนีขึ้นไปข้างบน
แต่ชินโดอ่านออกแล้วตามติดไป พออาสึกะรักษาระยะห่างแล้วลดระดับลง ก็กลับมาอยู่ในสภาพเดิมอีกคือชินโดอยู่มุมบนมองไปที่อาสึกะ
มาซายะบอกให้อาสึกะหลอกแล้วพุ่งไปหาชินโด แต่ชินโดตลบหลังอาสึกะแล้วแตะได้มาอีกแต้ม แต้มเป็น 1–3 แล้วก็เป็นสภาพนี้จนจบการแข่ง เป็นการบงการอย่างสมบูรณ์
มาซายะก็เข้าใจได้ทันที ว่าแค่นี้ยังไม่พอที่อาสึกะจะชนะซากิได้
(เท่าที่เข้าใจคือเป็นการจำลองสไตล์ของผู้ตามครับ ซากิแตะทุ่นแรกคือเป็นผู้นำ เป็นการบอกอ้อมๆของชินโดว่า ซากิไม่ได้มีแผนเดียว
และต่อให้เป็นผู้ตามก็ยังสามารถบงการฝ่ายตรงข้ามได้ แต้มจะช้าจะเร็ว ตราบที่ยังบงการได้ สุดท้ายก็ต้องเสียอยู่ดี)
หลังการแข่ง ชิราเสะบอกมาซายะว่าเข้าใจรึยังล่ะว่าไม่พอยังไง มาซายะก็บอกเข้าใจแล้ว ทางชินโดที่พึ่งลงมาก็บอกซากิน่ะเป็นเหมือนดั่งเกราะหนา
การจะทำลายเกราะที่ว่าแค่การรุม3คนมันไม่พอ มาซายะเลยได้การบ้านมาอีกอย่างว่านอกจากวิธีรับมือมัน ต้องหาจุดอ่อนของมันด้วย
มาซายะเรียกอาสึกะมา แล้วบอกพรุ่งนี้ชินโดจะมาแจมด้วย ทำเอาอาสึกะตกใจเป็นการใหญ่
ทางชิราเสะรับโทรศัพท์แล้วไปที่ห้องพักครู ทางด้านห้องพักครู จารย์คุยกับชิราเสะว่าเพราะมาซายะยังมองไม่เห็นอะไรบางอย่างไง ถึงได้เรียกพวกนายมา
ชิราเสะก็ถามจารย์ว่าอาสึกะพอจะชนะได้มั้ย จารย์ได้แต่ตอบว่าไม่รู้เหมือนกัน แต่ถ้าให้ทั้งโค้ชและคู่หูได้เรียนรู้ไปด้วยกัน ต้องไปได้สวยกว่านี้แน่
เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์แล้วที่ชินโดมาฝึกให้อาสึกะ
อาสึกะฝึกบินซิกแซกเพื่อหลอกชินโด แต่สายตากับท่าทางในการหลอกยังไม่ค่อยเก่ง เลยโดนชินโดตำหนิตรงนี้มา
ที่มาซายะให้ฝึกมาตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมานี้คือฝึกการหลอกให้เนียน ถึงจะเป็นวิธีที่ธรรมดาไปหน่อยแต่ต้องมีประโยชน์กับอาสึกะแน่นอน
พออาสึกะฝึกกับชินโดเสร็จก็ลงมาอวดกับมาซายะว่าพอจะทำแต้มกับชินโดได้แบ้างแล้ว แล้วก็ยิ้มร่า มิซากิที่เห็นจู๋จี๋กันเลยลากอาสึกะไปฝึกรุม3ต่อแล้วจากไป
มาซายะกลับมาที่ห้องชมรม มาโดกะเอาไฟล์วิดีโอของซากิเมื่อปีก่อนให้ดู แน่นอนว่าไม่ใช่การแข่งในญี่ปุ่น
ซากิแข่งกับพวกมีอันดับของยุโรป ในวิดีโอ ซากิแข่งแบบไม่ค่อยอยากเอาชนะเท่าไหร่ พอพลาดก็ shortcut แล้วก็เล่นแบบสบายๆ แล้วแพ้ไป
ส่วนคู่แข่งถึงจะชนะแต่หน้าตาก็ไม่ได้ดีใจด้วยเลย มาซายะถามมาโดกะว่ามีไฟล์อื่นอีกมั้ย?
มาโดกะบอกมีแค่ไอนี่อันเดียวแหละ ที่เหลือที่เป็นไฟล์แข่งเกี่ยวกับซากิถูกลบทิ้งเรียบ ไม่มีข้อมูลอะไรเลย มาซายะได้แต่จนคำพูด
มาโดกะบอกถ้าอยากได้ข้อมูลมากกว่านี้ คงต้องบุกไคเรียวล่ะนะ มาซายะก็บอกมันเกินตัวไปมั้งเนี่ย
วันต่อมา ที่ห้องชมรม มาซายะยังคิดแผนทะลวงซากิอยู่ ระหว่างเขียนๆลบๆแผนบนกระดาน มิซากิก็เข้ามาคุยด้วย
มิซากิถามมาซายะว่าได้ดูอาสึกะบ้างรึเปล่า? มาซายะคิดในใจว่าถามอะไรน่ะ แล้วก็ตอบมิซากิว่าก็ดูอยู่ทุกวันนี่
มิซากิบอกนั่นสินะ แล้วพากันไปที่ริมหาดเพื่อฝึกอาสึกะต่อ ระหว่างที่กำลังฝึกรุม3 ชินโดก็เข้ามาหามาซายะ
ชินโดบอกให้มาซายะดูอาสึกะหน่อยก็ดีนะ มาซายะตกใจนิดหน่อย แต่ก็ยอมทำตาม มาซายะเรียกมิซากิจะให้เรียกทุกคนลงมา
แต่จังหวะนั้นอาสึกะก็ท่าทางแปลกไป มาซายะรีบบินขึ้นไปช่วยอาสึกะทันที เนื่องจากกราชูมีระบบป้องกันการเข้าใกล้กันของผู้ใช้
การจะเข้าไปช่วยทันทีจึงทำไม่ได้ มาซายะใช้รีโมทควบคุมระยะไกล ให้เปิดโหมดฉุกเฉิน แล้วลดระดับกราชูของอาสึกะลง
เมื่อตัวต้านแรงโน้มถ่วงค่อยๆลดแรงลง อาสึกะก็ลดระดับลงตามกฎแรงดึงดูดของโลก แล้วพาตัวกลับริมหาดจนได้
กลับมาที่ห้องของมาซายะ มาโดกะโทรมาบอกอาสึกะไม่เป็นไร แค่เหนื่อยล้าสะสมเอง ไม่ได้เป็นหวัดอะไรด้วย มาซายะได้แต่โทษตัวเองที่ในฐานะโค้ชแต่ไม่ยอมดูให้ดี
มัวแต่คิดแผ่นจนลืมสังเกตุท่าทีของอาสึกะ มาโดกะก็ให้กำลังใจบอกไม่เป็นไรหรอก อีกอย่างอาสึกะเองก็หัวรั้นบอกจะต่อด้วย
แค่ไปขอโทษก็ ok แล้วล่ะ มาซายะตอบตกลง แล้วขอบใจเรื่องอาสึกะที่พาไปส่งโรงพยาบาลให้ จากนั้นจึงวางสายไป
มาซายะมานั่งคิดว่าคราวหน้าต้องไม่พลาดอีก ต้องดูอาสึกะให้ดีกว่านี้
วันต่อมา
มาซายะให้คนที่เหลือซ้อมไป ส่วนตัวเองไปที่ห้องพักครู
มาซายะคุยกับอาจารย์แล้วเริ่มรายงานว่าอาสึกะพักหยุดก่อน เป็นความผิดของผมเอง อาจารย์ไม่พูดอะไรเหมือนจะเข้าใจแล้ว
จากนั้นจึงเปลี่ยนเรื่องมาถามมาซายะว่าคิดว่าอาสึกะเป็นอะไร? มาซายะบอกก็สาวน้อยที่มุ่งมั่น ตั้งใจฝึกอย่างร่าเริงไง
อาจารย์เงียบไปพักนึงก่อนจะตอบออกมาสั้นๆว่า “สัตว์ประหลาด”
มาซายะ : เอ๊ะ?
อาโออิ : ยัยนั่นน่ะสัตว์ประหลาด ใน FC ยัยนั่นคือผู้ครองท้องฟ้า
อาโออิ : ไม่คิด…ว่าเป็นอย่างนั้นเหรอ?
จารย์พูดอะไรอยู่เนี่ย?
มาซายะ : อาจารย์ จะขนาดไหน แต่ผมว่านี่มันเกินไปหน่อยนะ
อาโออิ : ตอนที่ดูการแข่งอินูอิ ไม่ใช่ว่าคิดแบบนั้นอยู่เหรอ
มาซายะ : ………..
จริงอยู่ว่าคิดแบบนั้น
ตอนที่ดูอาสึกะในการแข่งครั้งนั้น พริบตาที่เห็นท่าทางของเธอ ผมก็เผลอมีความคิดนี้แวบเข้ามาในสมองเหมือนกัน
— — — สัตว์ประหลาด
มาซายะ : ครับ เคยคิดว่าเป็นแบบนั้นอยู่บ้าง
อาจารย์ยิ้มให้กับคำพูดของผม
อาโออิ : งั้นคำถามต่อไป นายรู้ของโปรดของของคุราชินะมั้ย?
มาซายะ : ของชอบ……….?
ถ้าจำไม่ผิด เอ่อ…….
มาซายะ : สตอเบอรี่ แล้วก็นั่นไง ปลาบิน ล่ะมั้ง
อาโออิ : อา แล้ว ของที่ไม่ชอบล่ะ
มาซายะ : ของที่ไม่ชอบมันก็…….
อะไรล่ะนั่น เหมือนเคยได้ยิน หรือไม่เคยได้ยินกันหว่า
อาโออิ : ลักษณะครอบครัวล่ะ?
มาซายะ : ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกจะเป็นลูกคนเดียว
อาโออิ : วิชาที่ชอบล่ะ? มังงะที่ชอบล่ะ?
มาซายะ : เอ่อ คือ
อาโออิ : ก่อนจะมาที่นี่อยู่ที่ไหน? ความสามารถพิเศษล่ะ? ชอบอันไหนระหว่างส่งเมลล์กับโทรศัพท์? กลับไปบ้านแล้วทำอะไรบ้าง?
มาซายะ : อาจารย์ คือ……..
อาโออิ : สิ่งที่อยากให้ทำให้ตอนที่กำลังเศร้าล่ะ?
มาซายะ : …………
……….ไอเรื่องนั้น
ไอเรื่องนั้น จะรู้ได้ยังไงกันล่ะ
อาโออิ : ทำหน้าเหมือน “จะไปรู้ได้ยังไง” ใช่มั้ยล่ะ?
มาซายะ : ไม่ใช่แบบนั้นซะ….
อาโออิ : ไม่ล่ะ ทำหน้าแบบนั้นเห็นๆเลย ทำหน้าแบบ “เรื่องแบบนั้นจำเป็นต้องรู้ด้วยเหรอ” เห็นๆ
มาซายะ : ………..ครับ แบบนั้นเลย
อาโออิ : ฉันเข้าใจดี
มาซายะ : เอ๊ะ?
อาโออิ : เมื่อก่อนฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน
อาโออิ : วิธีสู้ ความสามารถเฉพาะ แล้วก็มีอาวุธอะไรกับตัวที่จะงัดออกมาใช้ได้บ้าง นอกนั้นก็คิดว่าไม่จำเป็นต้องรู้ก็ไม่เห็นเป็นอะไร
มาซายะ : แล้วตอนนี้ไม่ได้คิดแบบนั้นอยู่เหรอครับ?
อาโออิ : ตอนนี้ไม่ แล้วก็ไม่อยากให้นายเป็นแบบนั้นด้วย
มาซายะ : ผมเหรอครับ?
อาโออิ : อา
อาจารย์ยกแก้วกาแฟขึ้น แล้วดื่มเข้าไปอึกนึง
อาโออิ : นายเป็นโค้ชที่ใช้ได้แล้วล่ะ
มาซายะ : ไม่เป็นแบบนั้นหรอกครับ พอได้คุยเรื่องนี้แล้ว ผมว่ายังไม่ได้เรื่องเลย
อาโออิ : ไม่ล่ะ ในฐานะโค้ชนายทำได้ดีแล้ว ที่คอยดู ไม่พยายามทำจนเกินไป จุดนี้ฉันขอชมเชยเลย นายผ่าน
อาโออิ : ถ้าคู่แข่งไม่ใช่อินูอิซากินั่นละก็นะ
อินูอิ ซากิ………ทำไมชื่อนั่นถึงได้โผล่ออกมากันนะ?
มาซายะ : ……แบบนั้นหมายความว่ายังไงครับ
อาโออิ : ก็อย่างที่พูดนั่นแหละ
อาโออิ : second ที่ชื่ออิริน่านั่นน่ะ บางที่คงรู้ทุกอย่างที่มีในตัวอินูอิ ซากิ
อาโออิ : บุคลิก ความชอบ ประวัติ ความเคยชิน ถ้าไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้ทั้งหมด คงสร้างผู้เล่นที่สมบูรณ์แบบๆนั้นไม่ได้หรอก
มาซายะ : เดี๋ยวครับ เรื่องที่คุยมันชักจะไปกันใหญ่
……เรื่องนี้มัน มีความหมายด้วยสินะ
ต้องแย่แน่ถ้าเกิดไม่ได้รู้อะไรเลย
มาซายะ : เพื่อเอาชนะอินูอิ ซากิ ผมต้องเข้าใจอาสึกะให้มากกว่านี้ นี่คือที่จะพูดใช่มั้ยครับ?
อาจารย์ใช้สายตาจ้องตรงมาที่ผม
ไม่ได้ยิ้ม และไม่ได้อ่อนโยนด้วย
……อา ตาแบบนี้ ผมจำได้ดี
ถ้าจำไม่ผิด ในตอนนั้น….
อาโออิ : “จงหาหนทางเข้า” คิดว่าฉันจะพูดแบบนั้นสินะ?
ท่าทางไม่ได้แยแสอะไร แต่เพียงทำท่าเศร้านิดหน่อยเท่านั้น
มาซายะ : ………….
มาซายะ : ไม่ครับ อาจารย์…..อาโออิซังไม่มีทางพูดแบบนั้นแน่ครับ
อาจารย์ท่าทางอ่อนลงทันที
อาโออิ : ขอบคุณนะ
นั่นสินะ พูดอะไรของเรากัน
จารย์จะไปพูดอะไรแบบนั้นได้ไงเล่า
คนที่รอคนที่ปฎิเสธท้องฟ้ามาตลอดอย่างผมเนี่ยนะ จะพูดอะไรแบบนั้น
อาโออิ : คนที่ชื่อคุราชินะ อาสึกะ น่ะ นอกจากจะเป็นเอสของชมรม FC โรงเรียนคุนาฮามะแล้ว ยังเป็นนักเรียนปี2ห้องC เลขที่12อีกด้วย
อาโออิ : แล้วก็มีปี2ห้องCเลขที่20 ฮินาตะ มาซายะ เป็นเพื่อนร่วมชั้นอีกด้วย
มาซายะ : ……..ครับ แล้ว เรื่องนั้นมันยังไง
อาโออิ : ฉันกลัวน่ะ
อาโออิ : ถ้ายังไม่รู้อะไรกันเลยแบบนี้ต่อไป สภาพจิตใจคงได้ตกต่ำลงทั้ง2ฝ่ายแน่
มาซายะ : ………..
จะว่าไป ผมแทบไม่ได้รู้อะไรกับเด็กผู้หญิงที่ชื่ออาสึกะเลย
แค่โผล่หน้ามาเจอกันที่ชมรม FC ทุกวัน เรื่องอื่นก็ไม่เคยถามไถ่เลยซักนิด
นั่นก็เพราะอาสึกะเองก็ไม่ได้พูดให้ฟังด้วย แล้วผมเองก็ไม่ได้ถามอะไรเธอเลย
เพราะไม่สำคัญอะไร ก็เลยคิดว่าไม่จำเป็น ตัวผมเองก็ไม่คิดจะพูดอะไรเลยด้วย
อาโออิ : ทั้งที่เป็นแบบนี้แล้ว ถ้ายังไม่คอยนึกถึงทุกสิ่งเกี่ยวกับคุราชินะ ไม่คิดว่ามันอันตรายบ้างเหรอ?
อาโออิ : ฉันน่ะ กลัวเรื่องแบบนั้นที่สุดเลย
………….
จนทุกคำพูด
เพราะอาสึกะป่วย เพื่อไม่ให้ฝืน เลยให้พักดีกว่า
ถ้าพูดถึงสถานการณ์แบบนั้น ในฐานะโค้ชที่จริงอยู่ว่าคิดแบบนั้นก็ไม่แปลก
แต่ความรู้สึกจริงๆของอาสึกะล่ะ? แค่ฟังก็พอแล้วเหรอ?
ไม่สนใจความคิดของเจ้าตัว คิดแผน สร้างอาวุธ นี่มันบีบบังคับฝ่ายเดียวเลยไม่ใช่เหรอไงเล่า
อาโออิ : ฉันจะไม่บอกว่าเพื่อชนะให้ไปสนิทกับคุราชินะ แต่ว่าถ้าขืนเป็นแบบนี้ต่อไป ทั้งคู่ได้เจอเรื่องแย่ในภายภาคหน้าแน่
อาโออิ : หลักสำคัญน่ะ คือต้องสนุกไปกับมันใช่มั้ยล่ะ มาซายะ
คำพูดที่ไม่ค่อยเข้าใจถูกบอกออกมาหลายครั้งแล้ว
แต่อาจารย์ก็ยังพูดมันกับผมอีก
อาโออิ : สำหรับคุราชินะน่ะ นอกจากผู้เล่น FC แล้ว ขณะเดียวกันก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นของนายด้วย ถ้าลืมความสนุกที่มีไป มันก็ไม่ใช่ชมรมอีก
มาซายะ : ………ครับ
อาโออิ : เพื่อให้ทั้งคู่ได้บินอย่างสนุก ไปคอยเทคแคร์ยัยนั่นซะ ถ้าเป็นพวกนายล่ะก็ ไม่สิ เป็นเรื่องที่นายเท่านั้นที่ทำได้ต่างหากล่ะ
บินอย่างสนุกสนาน แล้วเอาชนะอินูอิ
ตั้งแต่แข่งหน้าร้อนผ่านมา ก็ปรารถนาที่จะแข็งแกร่งขึ้น รู้ได้ทันทีเลยว่าหวังสูงเอาไว้มาก
………แต่ว่า ต้องทำให้ได้
อาโออิ : เรื่องที่จะพูดก็มีแค่นี้แหละ วันนี้จะเอาของไปเยี่ยมใช่มั้ยล่ะ?
มาซายะ : ครับ กำลังจะไปพอดี
อาโออิ : งั้นก็ไปได้แล้ว
มาซายะ : ครับ
คำตอบมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น
จากนั้นจึงหันหลังกลับแล้ววิ่งสุดแรง
เพราะไม่อยากให้เห็นท่าทางที่เป็นอยู่ตอนนี้ยังไงล่ะ
เพราะไม่อยากให้อาโออิซังเห็นสภาพนี้ตอนอยู่ต่อหน้ายังไงล่ะ
อาจารย์ที่อยู่ในห้องพักครูก็ได้แต่พึมพำขอโทษมาซายะ แล้วพูดกับตัวเองลอยๆว่า อย่าได้เดินตามทางของฉันเลยนะ
