De Oscars van de HAN (column)
Bridget Blogt
In mijn vorige blog klonk het misschien wat onaardig toen ik zei dat het wel lekker rustig was, zo zonder studenten, aan het begin van het nieuwe studiejaar. Laat ik er meteen bij zeggen dat dat natuurlijk vooral over het openbaar vervoer ging, want binnen onze school zijn zij ons hele bestaansrecht, en missen we ze als ze er niet zijn.
De tweede en derde week van dit nieuwe studiejaar gonsde het weer in de HAN: introductiebijeenkomsten, introgroepjes, zenuwachtige groepjes buitenlandse studenten. Grote tenten op het terrein van Engineering, met stapelbedden, en de biertap die al klaar stond. Mentoren in knalroze of knalblauwe t-shirt — het zag er allemaal prachtig en feestelijk uit. En de HAN-Parade zelf hoorde daar natuurlijk ook bij. En de officiële opening van het studiejaar, met een mooie column van Kees, een prikkelende toespraak van Ingrid Thijssen, CEO van Alliander, en daarna praten, eten en drinken met alle collega’s.
Voor mij was het onbetwiste hoogtepunt van de avond het uitreiken van de prijzen voor docent en student van het jaar. Wat was dat leuk! Bij de studenten zie je een dwarsdoorsnede van de opleidingen van de HAN, en van de verschillende soorten studenten, die we in huis hebben. Sommigen hadden hun vader en moeder meegenomen, anderen een hele groep vrienden en bekenden en dat leidde meteen tot een Oscar-achtige setting, met spanning, mooie jurken en ook nog een officiële fotograaf, die iedereen op de foto zette. De rode loper ontbrak, maar dat was dan ook het enige.
Wat ik een erg goede greep van het organisatiecomité vond, is dat degene die de kandidaat had voorgedragen, even kort gevraagd werd om de nominatie toe te lichten. En dan hoor je ook weer heel mooie en inspirerende verhalen, zeker als het docenten betrof die hun student hadden voorgedragen. Een aantal keren schetsten zij levendig de ontwikkelingsgang van de betreffende student: van nog wat bleu en stil in het begin van hun studieloopbaan, tot de zelfverzekerde, autonome beginnende professional die hier nu voor ons stond (die zelfverzekerdheid was niet in alle gevallen helemaal aanwezig overigens, want enkelen van hen vertelden me dat ze best zenuwachtig waren). En wat er in die tussentijd allemaal gebeurd was, en wat de student in kwestie allemaal voor initiatieven had ontplooid. Dat gaf het aanwezige publiek, dat duidelijk op de hand van de ene of andere kandidaat was, een mooi inkijkje.
Ik mocht vervolgens het juryrapport voorlezen, en de winnaar bekend maken. Ik heb geprobeerd de spanning zo lang mogelijk op te voeren en het noemen van de naam uit te stellen, maar ja, als je dan moet zeggen dat iemand zich ook op het internationale terrein van de ergotherapie bewezen heeft, ja dan is het duidelijk. Blijdschap, applaus, bloemen en foto’s — en een mooi bewijs van de diversiteit en kwaliteit van onze studenten. Een goed begin van het studiejaar!
Bridget Kievits is lid van het College van Bestuur van de HAN. Zij schrijft elke drie weken een column voor SAM. Lees hier haar vorige bijdrage.
