ตามรอย Love Live! Sunshine!! ที่เมืองนุมะซุ (ตอนที่ 4) : หาดทรายมิโตะ

Kasidis Arunruangsirilert
5 min readApr 22, 2017

--

หาดทรายมิโตะ

ในบล็อกที่แล้ว ผมได้พาทุกท่านไปชมเกาะอะวาชิมะซึ่งก็ไม่ค่อยมีอะไรเท่าไร (ตามตรง) มีเพียงแค่สถานที่สำคัญในอนิเมะเท่านั้นได้แก่ ศาลเจ้าอะวาชิมะ บ้านคานันจัง และก็บ้านมาริจัง ถ้ายังไม่ได้อ่านตอนก่อนๆ ผมแนะนำให้ไปอ่านอย่างยิ่งครับ ลิงค์ไปยังบล็อกทั้งหมดในซีรี่ย์นี้อยู่ด้านล่างนะครับ

ภาษาอังกฤษ

Part 1 : Numazu Downtown
Part 2 : Numazu Fish Market + View-O
Part 3 : Awashima Island
Part 4 : Uchiura (Mito Beach)
Part 5 : Uchiuranagahama

ภาษาไทย

ตอนที่ 1 : ตัวเมืองนุมะซุ
ตอนที่ 2 : ตลาดปลานุมะซุ + View-O
ตอนที่ 3 : เกาะอะวาชิมะ
ตอนที่ 4 : หาดทรายมิโตะ
ตอนที่ 5 : อุจิอุระ

เราโดดขึ้นรถแล้วมุ่งหน้าไปยังหาดทรายมิโตะดีกว่า สถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่สำคัญรองจากโรงเรียนก็ว่าได้…

แผนที่จากท่าเรือ Shigedera ไปยัง Uchiura

วีดีโอจากกล้องติดหน้ารถ…

เราจอดรถไว้ที่ 7-Eleven ร้านนี้…

ร้าน 7-Eleven เทียบกับในอนิเมะ

เดี๋ยวก่อนๆ มันก็ 7–11 เหมือนบ้านเรานี่นา มีอะไรพิเศษ? แฟนๆ Love Live! คงรู้กันดีว่าในตอนที่ 11 เกือบครึ่งตอน ถ่ายทำกันที่นี่ โดยที่นี่คือจุดที่จิกะจังกับโยจังซ้อมเต้นเพลง “Omoi yo Hitotsu ni Nare” นั่นเอง หลังจากซ้อมเสร็จก็รับสายจากริโกะจังซึ่งไปแข่งเปียโนที่โตเกียวในขณะนั้น

โยชิโกะจังโดนล็อตเตอรี่กิน
จิกะจังกับโยจังซ้อมเต้น
ปีหนึ่งกับปีสองคุยกับริโกะจังทางโทรศัพท์

เดินออกจาก 7–Eleven ไปยังถนนแล้วก็จะเจอกับฉากนี้

เทียบกับใน PV Koi ni Naritai AQUARIUM

ใช่แล้ว โยจังมาขี่จักรยานตรงนี้ใน PV ของเพลง “Koi ni Naritai AQUARIUM” เดินย้อนไปตามถนนแล้วก็จะเจอกับป้ายรถเมล์ป้ายนี้

ป้ายรถเมล์จากตอนที่ 5

ป้ายรถเมล์นี้เป็นจุดที่ทุกคนแยกย้ายหลังจากไปประชุมกันที่บ้านจิกะจัง

สังเกตุป้ายบอกทาง

เลี้ยวขวาเข้าซอยไปก็จะเจอกับทางขึ้นซึ่งจะพาไปยังบ้านฮานามารุจัง “Mirai Zura”

ฮานามารุจังคุยโทรศัพท์ในตอนที่ 12 ตรงนี้
ฮานามารุจังนั่งกินส้มในตอนที่ 8

จริงๆแล้วบ้านฮานามารุจังก็คือวัด Raikoji นั่นเอง ซึ่งก็สวยงามและสงบดีเหมือนกัน

ทางขึ้นไปยังวัด

วิวจากบนวัดก็สวยดีเหมือนกัน แต่ตัววัดเองก็ไม่มีอะไรมาก ผมเลยตัดสินใจเดินกลับมาที่ 7–Eleven ซึ่งจอดรถไว้ แต่ระหว่างทางก็เจอกับ…

ท่าเรือประมงอุจิอุระ กับ นิตยสาร Dengeki G’s Magazine ฉบับเดือนเมษายน 2016

ใช่แล้ว นี่คือท่าเรือประมงอุจิอุระซึ่งก็มีอาหารทะเลขายแต่มีไม่มากเท่าตลาดปลา (แหง่ละ นั่นมันในเมือง) ซึ่งก็คือจุดที่โยจังโพสถ่ายแบบลงนิตยสาร Dengeki G’s Magazine ฉบับเดือนเมษายน 2016 นั่นเอง เดินต่อไปไม่กี่ก้าวก็จะเจอกับร้านกาแฟร้านนี้

ร้านกาแฟร้านนี้คือร้านที่พวกจิกะจังนั่งพักหลังจากไปถ่าย PV มาทั้งวันในตอนที่ 6 เนื่องจากว่าวันที่เราไป ร้านปิด จึงไม่มีภาพด้านในมาฝากครับ

สะพานในนิตยาสาร Dengeki G’s Magazine ฉบับเดือนกันยายน 2016

เดินมาอีกแค่ไม่กี่ก้าวก็จะเจอกับสะพานอันนี้ซึ่งอยู่ระหว่างร้าน 7-Eleven กับท่าเรือประมง ซึ่งสะพานนี้เองคือจุดที่มาริจังกับโยชิโกะจังโพสท่าถ่ายแบบลงนิตยาสาร Dengeki G’s Magazine ฉบับเดือนกันยายน 2016 ไปกันต่อดีกว่า เดินผ่าน 7-Eleven มาแล้วเราก็จะพบกับหาดทรายมิโตะ บ้านจิกะจัง (โรงแรม Yasudaya) และบ้านริโกจัง

ภาพจากตอนที่ 8 เทียบกับของจริง

ผมจะไม่โดดน้ำเหมือนริโกะจังถึงแม้ผมจะเป็นแฟนคลับตัวยงของอนิเมะเรื่องนี้ก็ตาม เพราะถึงแม้เดือนเมษายนจะเริ่มเข้าสู่ฤดูร้อนในบ้านเรา ที่นุมะซุยังหนาวถึง 15 องศาเซลเซียส ถ้าขืนโดดไปนี่มีไข้กินได้เลยทีเดียว ทำให้เข้าใจนะครับว่าทำไมจิกะจังถึงวิ่งไปห้ามริโกะจังในตอนที่ 1 เพราะกลัวจะไข้กินนี่เอง…

ตูมซ่่า..!

หวังว่าไข้จะไม่กินกันนะ…

ฝั่งตรงข้ามของหาดทรายก็คือโรงแรม Yasudaya หรือบ้านจิกะจังนั่นเอง โดยมีบ้านริโกะจังอยู่ด้านซ้าย

ตัวโรงแรมสวยงามเลยทีเดียว จากจุดตรงนี้วิวหาดทรายสวยมาก เลยขอแวะพักถ่ายพาโนราม่าแปป…

ภาพใบนี้ทำให้ผมนึกถึง PV เพลง “Yume de Yozora o Terashitai” จากตอนที่ 6 ทันที…

โอเค เราไปมาเยอะละ ขอพักทัวร์ตรงนี้ก่อนละกัน

ข้างหลังผมคือ Izu・Mito Sea Paradise ซึ่งเป็นที่จัดแสดงสัตว์น้ำ (เมืองนี้พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำเยอะจัง…) มีโชว์หลายๆอย่างให้ชม แต่เนื่องจากว่าผมไม่ชอบเข้าไปชมสัตว์น้ำเท่าไหร่ เลยตัดสินใจไม่เข้า แต่ผมจะแปะแผนที่ไว้สำหรับผู้สนใจนะครับ ฉากส่วนใหญ่ของ PV เพลง “Koi ni Naritai AQUARIUM” ถ่ายที่นี่นะครับ

วันนี้ก็ขอจบเพียงเท่านี้นะครับ ในบล็อกถัดไป เราจะพาไปทัวร์ทางใต้ของนุมะซุกันต่อและก็จะไปดูบ้านคุโรซาว่า ป้ายรถเมล์ที่สำคัญอีกหลายป้าย และก็ศูนย์ข้อมูลนักท่องเที่ยวที่โดน LL:SS กลืนกินเข้าไปแล้ว ยังไงก็ขอให้ติดตามอ่านกันนะครับ สวัสดีครับ

--

--

Kasidis Arunruangsirilert

A kid who is passionate in programming. Mentioned on Bangkok Post as “Youngest software developer”