“Kitap okuyan biri, ölmeden önce…
Herhalde hayatımızda bir kavramı bu kadar çok kullanıp, onunla bu kadar iç içe olduğumuz ama tam olarak bir türlü açıklayamadığımız…
Kendimizden veriyoruz. En basiti, yaşayarak ömrümüzden harcıyoruz. Karşılıksız vermeyi beceremiyor hep almaya hasret…
Bazen bitişler acı verir insana. O yerden veya o kimseden hazır değildir kopmaya çünkü. Kendi aklında, fikrinde ve hissinde tamamlanmamıştır…
On yedi hafta boyunca “Sürdürülebilir Kalkınma Hedeflerinden” her hafta birini yazarak…
Seni sevdiğim için ayıpladılar beniGötürdüler karanlık tepelere ve işkence ettiler dediğime benKendim olduğum…