Anadolu, Arabistan ve Afrika levhaları diyorum, şöyle kenarda dursalardı sessiz sedasız. Ne manası vardı şimdi…
İnsanın yalnızlığı kendine mahsustur. Belki eğlenir bunun ile başta ardından kıvanç duyduğu bi’şeye dönüşür hatta. Lâkin ya sonrası? Fazla gelmeye başlar mı düşünceleri, duyguları, hissettikleri, içten içe duyduğu arzu ve hazları?