İki Kapı Arasında

Ay nasıl da aydınlatır kibirsiz, dostu dünyayı. Kainat vazgeçmeksizin zikirde ısrarcı, asırlar boyu. Akan suların her bir zerresi meftun; çiçek, O’nu anmanın gururu ve sonsuz hoşnutluğu edalarında serpiştiriyor güzelliğini, kokusunu… Dünya tüm tâkâtiyle durmak bilmeden kendini kaptırmışçasına…