Kadının gözlerine baktı yine. Bıkmadan, usanmadan bakacağı yeni bir çeyrek saate başlıyordu… Evet… Çeyrek saat boyunca, hiç…
Böyle bir cümleyi kurmak bile kışın bittiği yerde insanın içini ısıtmaya yetiyor değil mi? Malum “baharın müjdecisi”…